Steff’s POV
Umalis ako. Hindi naman talaga ako galit sakanila. Asa naming magalit ako sa mga kaibigan ko, kababata ko pa. Nagulat lang talaga ako sakanila. Nagulat ako sa mga naaalala ko ngayon. Siguro naghalo halo kaya ganun.
Nagpunta ako sa Photo Room para tumambay.
“geuge dangsin-i jal algo iyuibnida. (that’s why you’re familiar)”, me
Hinawakan ko ung isang photo frame. Yung nakasabit na naglalaman ng isang picture. Picture ng necklace ko na nasa kamay ng isang bata. Edited na siya. I saw this pic last2 year. My Eoppa told me na it was from my chingul (friend) from Korea.
It was from him pala. Hinawakan ko ung suot kong necklace.
Bakit hindi ko man lang nahalata noon?
Nagka amnesia ako? Bakit hindi ko alam? Bakit inilihim sa akin nila Eomma? Bakit di nila sinabi ang totoo? Bakit nila itinago.
Bakit ayaw nilang ipaalam na sina Nico ang may kasalanan neto.
Naglakad lakad lang ako. Nilibot ko ang kwarto.
Pero, biglang bumukas ang pinto.
Tumigil ako sa paglalakad, pero hindi lumilingon sa may pintuan.
Bigla nalang ako napaluha. Nakakainis naman e. Bakit bumigay agad tong mata ko?
Hindi ko pa nakikita ung pumasok bakit naluluha na ako? >.<
Naririnig ko na ung mga footsteps. Papalapit sa kin.
Ayoko. Please. Wag kang lalapit. Hindi ko pa kaya.
Pero hindi.
Nilingon ko siya at tumakbo papalapit sakanya at niyakap ng mahigpit.
Hndi ko napigilan. Mahina akong babae.
“ Jeung-ah. Mian. Mian. *huk* Mian. “, me
Hindi ko alam pero gusto kong nag sosorry sakanya pag pinupuntahan niya ako lalo’t may problema. Nakakaines si Jeung-ah. Alam niya agad kung kelan ako may problema.
Biglang susulpot at magsosolve ng problema ko.
“ Sssshh. Yeun-ah ssi. Wag ka ng umiyak. Andito na si Jeung-ah. “, Jeric
Niyakap din niya ako. Siya ata ang comfort zone ko ee. Siya ung nakakapag patahan sa akin. Para ko na kasing kuya.
Tinignan ko siya. Kumalas na ako at pinat niya ung ulo ko.
“ May alam ka ba dito, Jeung-ah? “, me
Di niya ako sinagot. Adik naman tong si Jeung-ah. Yumuko lang.
“ Alam kong may alam ka. Di naman kita pipiliting magkwento e. “,me
“ Yeun-ah. May tiwala ka ba kila Bea, Aleck at lalong lalo na kay Nico?”, siya
Meron PA nga ba?
May tiwala pa ba ako sakanila.
“ Meron pa a—“, ako
“ Magtiwala ka lang. “, Jeung-ah
Magtiwala.
Bakit di ko maalala ang dahilan kung bakit ako nagka-amnesia?
Aish. Naguguluhan nako. >.<
" Nagkatraumatic amnesia ka ng dahil sa pagkaaksidente mo sa isang hit and run. I was there. I was so damn late kaya di kita napaiwas. You're running kasi umiyak ka. Umiyak ka dahil inaasar ka ni Aleck na chubby. Nasa bahay tayo nila Bea that time, playing. Lumabas ka. And that ended the life of Yeunie. Lumabas sila Aleck after kong sumigaw. We were crying. Bata pa kami nun at di namin alam ang gagawin. That's the time na bigla namang dumating sila Eoppa mo. That's the time na akala nila, itinulak ka namin at nabaldog ka. ", Nico
Bigla na lang siya sumulpot sa likuran namin.
Pero after niya un ikwento, gumaan ang loob ko.
NAhimasmasan ako sa pagiyak.
" Pero wala na samin un. Dahil nalaman narin nila Ajeossi ang lahat. Nagsorry sila noong nakabalik kayo dito sa bansa. Noong 1st yr tayo, alam na nila. Pero sinabi naming wag na ipaalam. Sinabi namin iyon para hayaan kang malaman mo ang totoong ikaw. Kaso, we failed. Mali ang kinalabasan. Nagalit ka pa. ", Nico
tae, di ko mapigilang di siya titigan habang nagsasalita.
Nagkakasala na ko kay Nate.
Nararamdaman ko kasing seryoso siya sa mga sinasabi niya.
Di ko alam pero napaluha na naman ako at tumayo.
Yinakap ko siya.
Yinakap ko ung kababata ko.
Yinakap ko ang first love ko.
" Mianhe. Mianhe. Nakakainis. Nasigawan ko pa si Bea. *huk", ako
Pinat niya ulo ko habang nakayakap siya sakin.
" Okay lang. No worries, na-explain ko naman na bago pumunta dito. Kaso, Steff. Parang lumiit talaga e. *smirk*", Nico
" Nico naman. ", Jeung-ah na natatawa na rin.
Kumalas ako sa yakap.
Feeling ko naasar ako dun e.
" ANO BANG LUMIIT?", ako
Noon pa niya sinabi sa resort yan e.
" Yang tyan mo kako, lumiit. Kung ano2 kasi naiisip mo. HAHAH. sana nakikita mo mukha mo ngayon. HAHAH. " , Nico.
Tawa sila ng tawa. Nag apir pa sila.
PEro, maasaya ako.
Parang naibalik ung dating AKO.
Seeing him...
Remembering the past....
Parang bumabalik ung...
FEELINGS KO PARA SAKANYA.
This can't happen.
BINABASA MO ANG
Tangled: Likes and Loves of a Xavier Teen.
Teen Fiction(TAG-LISH). Tangled in a relationship? Who would you pick? The guy you like? or the guy you love? The guy in your mind? or the guy in your heart? The one who makes you cry? or the one who makes you laugh? The guy who would do everything for you? or...