Belkide size hikayemi en baştan anlatmalıyım anlatılacak pek de önemli bir hikayem yok ama neyse ben anlatayım.
Nevra teyze vardı ,o baktı bana şu yaşıma kadar. Yemedi yedirdi içmedi içirdi desem yalan olur.Pekde umursadığı yoktu beni onun varı yoğu oğlu Ahmet'ti. Onun evinde kalıyordum 6 seneye yakın oldu ondan ayrılalı. Uzaktan bir akrabammış.Kendisi hep öyle söylerdi.Söylerkende uzaktanın altını çizerdi, dul bir kadındı. Kocası askerdeyken ölmüştü.
Evde pek sesim cıkmazdı benim ,hatta hiç sesim cıkmazdı. Cünkü ben genelde bodrum katında kilitli olurdum . Ahmet ne kadar yalvarsada annesine yinede cıkarmazdı beni ordan , o bodrum katinda yıllarım geçti benim. Ee tabi soğuk olduğu içinde hep hastalanırdım.Beni cıkardığı zamanlarda ise kendimi tedavi etmeye calışır, etraftan topladığım bitkileri özellikle papatyayı.Bodrum katındaki eski bir çaydanlık altıyla sağdan soldan getirdiğim çırpıları yakarak kaynatırdım. O zamandan beri hep ilgi duymuşumdur bitki çaylarına.
Neyse ben o evden nasıl kurtulduğumu size anlatayım.Bir gün yine bodrum katındaydım,ben artık bu durumdan sıkılmaya başlamıştım, dik başlılığım yavaş yavaş ortaya çıkıyordu,kavga ettik Nevra teyzeyle evden kaçtım,artık dayanamaz oldum Ahmet'te yoktu.Ben yine SIFIR kalmıştım.
İşte sonra kendi paramı kazanmaya başladım.Evden kaçtığım ilk gün bir parkta kalmıştım.Daha sonraki haftalarda ise boynumdaki kolyeyi satmak zorunda kaldım kolye ise annemindi. Kolyeyi sattığımda ise yüklü bir miktarda para aldım şunu düşünüyorum bazen annem bu kadar pahalı bir kolyeyi nerden buldu.
Kolyeyi sattıktan sonra parama yetecek kadar bir ev kiraladım küçük bir ev.Sonra ise iş bulup kafelerde ve sahaflarda kazandığım parayla evin kirasını ödedim o evin kirası sonra ise ev sahibi o evi bana verdi sebep ise bana açıdığı içinmiş ve evdr parasız kalabileceğimi söyledi ve evi bana.Hayatımı ise arada sırada banka hesabıma yatan para ile geçiniyorum,kimden geldiği ise belli olmayan bu paranın sahibini bulmam iyi olurdu doğrusu en azından bu hayatta borcumu ödeyebileceğim ve intihar notumda teşekkür edebileceğim bir insanın olması beni daha çok teşviklendirirdi.Ee tabi şimdi siz diyceksinizki bu kız neden ölmenin peşinde, şöyle özetleyeyim.Ben sıfırım yani her anlamda,herşeyimle sıfırım,varlığımda yokluğumda bir.Ailem yok arkadaşlarım yok benim sahip olduğum tek bir insan bile yok.Elimdeki tek varlık bitki çaylarım,evimin neresine bakarsanız bakın her bir köşede muhakkak bir kavonoz görebilirsiniz.Kahverengi dolabımın içindeki kitaplar ve küçük kavonozlar hariç evdeki hiç bir şey benim değil
Yani anlayacağınız bir evim bile yok.Bazen sorguluyorum,ne ara bu kadar hissizleştim,görünmez oldum ben ne ara kayboldum.Şimdi bunlara anlatmama gerek yok ve yeri değil. Ben kararımı verdim.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
Evet arkadaşlar bu benim ilk kitabım
yorumlarınızı bekliyorum,
yorumlarınız benim için önemli güzel olmuştur inşallah ama biraz kısa oldu sanırım.
💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sıfır
Teen FictionBelki de bir intihar notu bırakıp veda etmekti.Birde veda edilecekleri listelemek... Masanın diğer ucundaki kalem ve kağıta elimi uzattım. .Şimdi farkediyorumda neyi listeleyecektim . Birde bu veda notu kimeydi. Hemen aşağıda ara sıra uğradığım kaf...