De Donkere Nacht.

55 4 1
                                    

~~~~~~

Ik had al een half jaar iets met Jonathan (Jon voor de matties) toen we besloten om naar het strand te gaan. Ik wilde namelijk naar het strand. Of het nu goed of slecht weer was. Ik moest en zou naar het strand.

Dus gingen we naar het strand.

ejrertn- Nee, Alex, zo ging het niet. Als jij het niet doet doe ik het.

Shit, stomme Phil. Pakte zo maar mijn pen af, vandaar dat ejrertn stukje. Niet dat je denkt dat ik hier gebroken zit met een fles whiskey naast me, een toupetje op omdat mijn haren door al het liefdesverdriet eraf zijn gevallen en met bibberende handen mijn tragische liefdesdrama zit neer te kalken. Nee, zo zit het niet

Jeumig, Phillemans zit me allemaal blikken toe te werpen. Volgens mij staat ze op het punt om mijn geheime chocoladevoorraad op te eten als ik niet iets doe.

(mijn geheime chocoladevoorraad heette eerst alle-chocoladekoekjes-in-het-keukenkastje, maar ik zag dat ze zich daar niet thuis voelden en wie ben ik om hun geluk in de weg te zitten, nietwaar?)

Goed, nu moet ik het echt gaan vertellen over mijn DN. Ik vrees dat er niets anders op zit, in de naam van mijn heilige chocoladekoekjes.

Ten eerste moet ik alle kinders van veertien jaar en jonger vertellen dat een vriendje hebben NIET gaat zoals in de films. Geloof ze niet. Om te beginnen heeft Jon mij nooit opgetild, of een roos gegeven, of De Zin gezegd (ik snap niet wat het is, maar je hebt iets. Je bent zo bijzonder). Volgens mij heeft hij n keer gezegd dat ik maf ben, maar dat is dan ook echt enigste. En hoe vaak ik ook mijn armen uitstak en geduldig wachtte zodat hij me op kon tillen, hij heeft het nooit gedaan.

Met als gevolg dat ik soms midden in de stad, op een verhoging, met uitgestoken armen op hem stond te wachten terwijl hij al bij de ijskraam tien meter verderop stond.

Nee, mijn jonge lezeressen, het echte leven is hard en pijnlijk.

(O, en als ik jullie was dan zou ik pas wachten tot mijn zestiende voor ik ook maar naar jongens zou kijken, ze zijn het gewoon niet waard. En dit heeft NIKS te maken met het feit dat ik net gedumpt ben. Echt niet). 

Nadat Jon en ik uren gediscussieerd hadden over waar we heen zouden gaan vertrokken we naar het park. Aangezien ik naar het strand wilde en hij naar een discotheek, hadden we besloten om naar iets te gaan wat we beiden ok vonden.

(Goed dan, ik stampte weg naar het park omdat hij niet naar het strand wilde en hij kwam me achterna, net zo gerriteerd omdat ik niet naar zijn geweldige discotheek wilde gaan. Bijna hetzelfde).

En daar maakte hij het uit. Midden in het park, tussen de viooltjes en boterbloemen. Zo maar, uit het niets. Ik was te verbijsterd om iets te kunnen zeggen.

Het is gewoon soms begrijp ik je gewoon niet, vervolgde hij schaapachtig. Andere meisjes doen niet zo vreemd als jij en ik nou ja, ik denk niet dat ik nog langer hiermee door kan gaan. (Vertaling volgens Phil: Ik heb een ander en nu moet ik van je af, dus maak ik het uit.)

Ik was helemaal geschokt, waardoor mijn hersenen waarschijnlijk niet meer optimaal functioneerden en zei op luide toon: Ja, nee, maar dan moet je me eerst betalen!

Waarom, vroeg Jon verbluft.

Nou, dat weet je best, zei ik verhit. Omdat jij mijn pop gestolen hebt natuurlijk! En ik stormde weg.

Geen idee waarom ik dat zei. Waarom zou hij in hemelsnaam mijn pop willen stelen? Ik had nog maar n pop: Bernard. Ik had haar gekregen op mijn vierde, en had n arm per ongeluk weggebrand met de aansteker van mijn vader. Op de n of andere manier voelde ik me daar heel schuldig voor en besloot haar dus tot mijn Opperpop te benoemen, zodat ik haar helemaal kon vertroetelen.

Mam schaamde zich dood als ik Bernard meenam naar familie en vervolgens met theatrale gebaren begon uit te leggen waarom ze maar n arm had. Heb trouwens geen flauw idee waarom ik haar Bernard noemde.

Toen spoorde ik dus al niet.

Zo. Fijn. Nu weten jullie alles van mijn DN.

Over op een deel waar ik mij kan uitleven. Gheheheh. Wraak nemen op je ex-vriendje vergt veel concentratie en boze gevoelens, dus als je die nog niet hebt: haal diep adem en denk goed na met wat voor een lage, onbeschofte, egostische, arrogante Baviaan je bent omgegaan en viola! Je hebt de ingredinten te pakken om even heerlijk en tevreden deze handleiding te lezen.

Houd je goed vast. We gaan beginnen.

~~~~~~

Sweet Revenge.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu