Chapter6

5 0 0
                                    

AYA'S POV

Heto ako, tulalang nakatingin sa sarili sa salamin..

Anu bang nangyayari sakin, para magsabi lang ng Thank You, TARANTA KAAGAD??

(╯□╰)?? Bakit Ganun??

ANU BA!

Ang totoo, right after nalaman ko ang ginawa ni Lance, hinanap ko na siya kaagad. Nasa isip ko na, kahit anu kayang kong gawin, maipakita ko lang sa kanya kung gaano ako nagpapasalamat sa ginawa niya,,, pero... ng nagkasalubong kami ng tingin, biglang nanginig tuhod ko,, WaaaHhh...siya nga hinahanap ko dibah?? Bakit ganito??

Kung kaya't kahit gustuhin ko mang lapitan siya, sa talim ng tingin niya, tila ako naging papel na nagpaagos lang sa ihip ng hangin papalayo sa kanya..

MIND#1: Nahihiya ba ako?

MIND#2: Bakit?

MIND#1: Eh natatakot kaya?

MIND#2: Para saan?

Ahh BASTA!

Natapos ang araw na para akong nasiraan ng bait.. As-in ginawa ko talaga ang lahat wag lang kaming magkita uli ni Lance. Na para bang may malaking utang ako sa kanyang takot na takot akong singilin... Oo, admit ko naman, alam ko syempre kung anong ginagawa ko noh!

Hayyy... naiinis ako sa sarili ko!

"Ang O.A ko!!"

ㄟ(≧へ≦)

"Hindi ka parin nagbabago, ang hilig mo paring kausapin sarili mo"

"di ka ba marunong kumatok?"

Which reminds me, buhay pa pala tong step brother ko!

Ilang araw narin pala magmula ng dumating si Ivan, but we really never had long conversation.

His trying to appraoch me, pero nagbibisi-bisihan naman ako, which is a very good taktik. Hehehe kung di niya ako kinausap, marahil ay di ko na maaalala na nandito pala siya.

Basta magmula ng dumating siya dito, late na akong umuuwi.

Galing sa school, diretso na kaagad sa Hardware, just bringing an extra dress para makapagpalit. Kahit papaano, ok narin ang ganito kami. Si Nanay Belen naman, mabilis niyang naintindihan ang sitwasyon, kaya di na siya nagtatanong.

Thanks to her..

Ngayon naniniwala na talaga akong pinagkakaisahan ako ng mundo.

Dagdag sa problema,,, bakit ba ngayon pa siya umeksina?

"This Monday, im afraid magiging schoolmate na kita.."

"Gawin mo lahat ng gusto mo Ivan, pero isa lang hihingin ko...huwag mong pakialaman ang buhay ko!"

Teka, anu raw??? This Monday?? WhAaat???

Akala ko ba next sem pa?? Which means, i cant make excuses na to him coz we will even have the same school na!!

Papaano ko pa siya miiwasan? Hanggang kailan?? O_o???

"Hanggang kailan mo ako iiwasan? We might be living in the same Roof pero ang layu-layo naman ng loob mo sakin! And i can't imagine how big this house is,,, ang hirap mo kasing hagilapin!

Whats the reason of all of this things Aya?"

"Nonsense Ivan...Bakit anu bang gusto mo? Araw-araw magkukumustahan tayo at magkwekwentohan??

Well, wala naman akong sasabihin sayo, at kung ikaw naman itong may sasabihin sakin, I AM NOT INTERESTED!

R E A S O N?? Looking for a reason??

Complicated LifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon