gidiş

10 2 3
                                    


gidiyordum işte herşeyi gerimde bırakıp yeni bir yaşama. içimdeki intikam duygusuyla gidiyordum.ne bir dur diyenim vardı nede benimle gelen.ama şunu biliyordum içimde herzaman saklı bir azra vardı o bana ben olduğumu hatırlatacaktı yanımda durucaktı gitmiycekti...

2YIL SONRA ...

kanadadan ayrılma günü gelmişti artık ezik azra değil gerçek azra vardı.havalanına girer girmez 2 yıl boyunca herşeyleriyle yanımda olan bütün insanlar oradaydı.ilk gözüme daha dün istanbula gidiyorum diye kavga ettiğim mert takılmıştı.ne kadar ısrar etsede istanbula gitmek zorundaydım  çünkü bir intikam oyunum vardı  kazananı belli olan ve  o kazanan ben olacaktım bütün okul azra ılgın derini  bi daha asla unutmıyacaktı.ağır adımlarla yanlarına ilerleyip hızlanıp mertin boynuna atlamıştım oda kollarını  belime dollayıp beni havaya kaldırmıştı o an hüngür hüngür her zaman ağladığım omuzunda ağlamak istiyordum.ondan ayrıldığımızda boncuk mavisi gözlerine son bir kez daha bakıp yanında duran salih abiye şebnem ablaya son kez sarılıp helalleştikten sonra arkamı dönüp uçağın kalkıcağı yere ilerlemeye başlamıştım. salih abi saçlarımla dişlerimle görünüşümle ilgili herşeyde bana yol gösteren kişiydi şebnem abla ise kıyafetim ve sitilimle ilgilenendi ama en önemlisi başından beri bir abi gibi beni sahiplene dertlerimi dinleyip bana güç veren ayrıca kig boxs antirenörüm olan merti en çok ondan ayrılmak zor geliyodu uçakta yerimi bulup oturdum ve bütün duygullarımı geride bırakarak istanbula gidişimi seyrettim...

ARKADAŞLAR BU BÖLÜMÜ SIKILMAMANIZ İÇİN KISA TUTUK...

NOT:BU KİTAP İKİ KİŞİ TARAFINDAN YAZILMAKTADIR...

VOTE VE YORUMLARINIZ BİZİ DAHADA HEVESLENDİRECEKTİR İYİ OKUMALAR ...

pisko prensHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin