24

389 6 0
                                    

Chapter 24:

Lou's POV:

3days have passed.Since nangyari yung trahedya.Trahedya talaga?Well trahedya talaga yun kasi muntikan ng mamatay yung si Suho dahil sa kabaliwan ni Sehun.

Tatlong araw na rin ang nakakalipas pero andito pa rin si Suho.Di pa rin siya gumigising.

"Suho..Pag di ka pa nagigising di mo ba ako namimiss?"sabi ko.

"Suho..Oyy!Ano ka ba gising na please?"

Medyo naiiyak na naman ako.Kasi naman eh.Sabi kasi daplis lang daw yung bala pero bakit di pa rin sia dumidilat.

"Ughh."Naramdaman ko yung paggalaw ng kamay ni Suho.

"Suho,,,"Nakangiti kong sambit sa pangalan niya.

Tas niyakap ko siya.

"Uhmm...S-sino ka?"Nagulat ako sa tanong niya.Teka bakit di nia ako maalala.

Napatigil ako.

"Suho..D-di mo ba ako nakikilala?" tanong ko.

"Hindi eh.Sino ka ba?"tanong nia ulit.Naramdaman ko na may naiipon ng tubig mula sa mga mata ko.

Napayuko ako bigla.Feeling ko kasi any minute tutulo na yung luha ko.

"Pfft!"

"Hahahahahaha!Joke lang Lou."Napatingala ako.Nakita kong tumatawa siya.So pinagtitripan lang nia ako.

"Nakakainis ka talaga.Bahala ka na nga diyan.Kakainis ka talaga."Ano ba yan?Kainis naman.Sayang naman yung luha ko.

"Oyy!Joke lang.Joke lang talaga."Umupo ako sa tabi nia.

"Bati na tayo?Alam mo bang miss na miss kita?"-Suho

"Sus!Tss!"

"Pwera biro Lou.Sobrang namiss kita.Mahal na mahal kita,lahat gagawin ko para sayo."seryoso niyang sabi.

Ramdam ko yung sincerity niya.At napatunayan ko yun.Kasi talagang sinakripisyo niya yung buhay niya para lang sa kaligtasan.

"Pwede ko bang bawiin yung sinabi ko sayo nun?"tanong nia ulit.

"Ayy.Oo nga pala nakipagbreak ka sakin."Pangaasar ko tas biglang lumungkot yung mukha nia.Tumitig siya sakin.

Yung mata nia sobrang nakakaawa.

"P-pwede ko bang bawiin?" tanong niya,

UNEXPECTED YOU (LEADER SUHO)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon