Falling for Mr.Dimples

Author's note pala muna HAHA. 

Hi po! First story ko po 'to. Subaybayan niyo pls Kaso baka mabagal ako magupdate ah. Ipakalat niyo nadin. :) 

Vomment po! Thank you!

PROLOGUE

Alam mo ba yung kantang "Almost" ni Tamia?

Hindi?

Pakinggan mo muna.

Dali!

Tapos balik ka dito after.

Napakinggan mo na ba?

Nakarelate ka?

Kung oo, edi makakarelate ka rin pala sa istorya ko.

Ang hirap ng ganun no?

Yung tipong nandyaan lang sya sa harapan mo,

pero di mo sya mahawakan.

Yung kaibigan mo naman sya,

pero di mo sya malapitan.

Yung ang lapit lapit lang nya sayo,

pero di mo masabi lahat lahat.

Yung nagkatinginan kayo pero iiwas ka ng tingin,

di ka ngingiti,

sasabihin mo pa sa sarili mo na wag kang kikiligin

kundi pepektusan mo sarili mo. HAHAHA.

Pero lahat yun ginawa mo kasi ayaw mong malaman nya.

ayaw mong mahalata nya.

ayaw mong masayang lahat ng effort mo.

Baka kasi isang ngiti mo lang sakanya, mahalata nya feelings mo,

tapos biglang lumayo.

Yung nung di pa nga nya alam, malayo na sya sayo.

Pano pa kaya pag nalaman pa niya.

Pero ang masakit kasi dun, gusto mo na malaman nya...

kasi ang sakit sakit na.

Umaasa ka kasi na bawat ngiti nya sayo may dahilan.

Na bawat paglapit nya sayo may rason.

Na hindi ka nagiisang nahuhulog.

Na hindi ka nya hahayaang magcrash bigla at masaktan.

Pero wala eh.

Mas okay kasi na nasasaktan ka kasi turingan nyo magkaibigan lang.

kaysa naman masaktan ka kasi nilalayuan ka nya.

Tapos bawal mo pa syang sabihan na ang manhid nya,

kasi nga wala syang kaalam-alam...

Este,

wala pala siyang pakiALAM.