Game of Kiss :*

(A/N: Annyeong Haseyo :) First one-shot story. Medyo korni pero dahil sa kanta, kinilig ako sa gawa ko. Sorry, hindi ko talaga talent 'to. Nagtry lang. Para may mapakinabangan naman yung pag-daydream ko. Hahaha! Ganto nagagawa ng mga single. Puro daydream. Lol :D Enjoy! <: )

"Waaahhh!! Mader! Late na ko... Asan na po yung baunan ko? Okay na po ba? Sorry Mami! Huhu T_T" sigaw ko habang dali dali akong bumababa sa hagdanan.

Bakit kasi hindi nag-alarm ang cellphone ko? Ayy, hindi! Mali mali. Bakit hindi ko narinig ang alarm ng cellphone ko?

Eh kasi naman! Napuyat kasi ako para tapusin ang project namin. Ikaw ba naman magkaproject na ang deadline ee kinabukasan na. Haler! Ang hirap pa, kailangan ko pang careerin!

"Yes anak, nakapatong na sa lamesa! Bilisan mo na! Late ka na!" Pasigaw na sagot sakin ni Mami mula sa kusina.

Hay! Mami naman, eto na oh! Natataranta na ko. T_T Hindi pa ko nakakaalis sa bahay, pawis na pawis na ko. Pero maganda pa din. ^_^

Kinuha ko na ang baon ko at nag-goodbye kiss kay Mami.

Palabas na ko ng pinto ng ...

"Ahh, nakalimutan ko cap ko!", bumalik ako sa sala para kunin ang sumbrero ko.

Nakakapagod pala kapag nagmamadali ka, nagiging makakalimutin ka pa! At napapa-exercise ka ng wala sa oras!  Sana wala na kong nakalimutan! :((

Nakarating na ko sa school, pero bago pa man ako makapasok ng tuluyan sa gate.

*Say you love me. Say you love me.

Then put it in a love song.

Say you need me. Say you need me.

Then write it in a letter for me.

Say you want me. Say you want me.

Then text me on the cell phone.

Say you love me. Say you love me.

Then put me in a love song.*

Biglang nagring ang cellphone ko! Sinagot ko kaagad. Classmate ko ang tumatawag sakin na siyang taga update kung dumating na ang professor namin.

"Hello? Anong balita? Andiyan na ba si Sir?" Tanong ko sa kanya. Ayoko magkaroon ng late. Ayaw ko din mapagalitan. Kinakabahan tuloy ako.

"Obvious ba te? Makakatawag ba ko kung andito na si Sir." Sagot niya sakin. Oo nga naman, hindi nga pala allowed samin gumamit ng gadgets kapag class hour. Nakahinga ako ng maluwag.

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad, yung mabilis na lakad. Baka biglang dumating si Sir. Ayoko namang tumakbo. Baka madapa ako. Lagi ako natatapilok kahit na hindi ako naka-heels. Clumsy ever!

Masyadong malawak ang eskuwelahan namin. Malayo pa ang lalakarin bago pa makarating sa mismong building ng klaseng papasukan ko.

"Oh ee bakit ka tumawag?" Tanong ko sa kanya.

Nag-aaksaya lang siya ng load. Hindi pala sayang. Mayayaman naman tao dito, except me, us ni Mami. Middle lang kami, di mayaman, di mahirap. Kumbaga, may kaya. Kayang tustusan ang mga pangangailangan namin sa pang araw-araw! Wala na kong tatay. Namatay dahil sa sakit. Ahh, I miss you Dadi. Y.Y

"Wala si Sir! Absent daw ee. Pero may pinabigay na homework. Pasahan sa next meeting." What? Wala si Sir? Naku naman! Ang saklap naman!