Ξυπνάω αλλα τα μάτια μου ήταν δεμένα δεν μπορούσα να δώ μονο να ακούσω. Αρχισα να φωνάζω δεν ήξερα τι αλλο να κάνω, ακούω βηματα απο πίσω μου έρχονται ολο και πιο κόντα μου νιώθω μια καυτή ανάσα στον λαιμό μου.
"Ηρεμισε κοριτσάκι, μην φοβάσαι δεν θα σε πειραξω ακομα.."
" Ποιος εισαι; γιατι με εφερες εδω"ουρλιαζω
"Δεν θα πεις σε κανεναν αυτο που ειδες "
"Ποιο δεν καταλαβαινω τι λες"
"Ξερεις πολυ καλα τι λεω. Αυτος που ειδες να σκοτωνει δεν αστειευεται αμα μαθει οτι το ειπες σε κανεναν η ζωη σου εχει τελιωσει καταλαβες ?"
" Ενταξει δεν θα μιλησω απλα αφησε με ησυχη θελω να γυρισω πισω στην οικογενεια μου."
------------------------------------------------------
Μπηκα να κάνω ενα ζεστο μπάνιο να χαλαρώσω λιγο. Το βράδυ θα φεύγαμε και ήθελα να είμαι ξεκούραστει για το ταξίδι. Η ωρα ηταν 2:00 το μεσημερι οποτε κατεβηκα για μεσημεριανο ολοι η οικογενεια ηταν μαζεμενη κατω η γιαγια ειχε φτιαξει Μακαροναδα το αγαπημενο μου.
Μαμα" λοιπον εγω και ο πατερας σας θελουμε να σας πουμε κατι"
Isabelle" Ωχ....."
Μαμα " Λοιπον αποφασισαμε με τον πατερα σας να μετακομισουμε εδω στην Ρωμη με την γιαγια και τον παππου.
Laoureta"Ευχαριστουμε που μας ρωτησατε.
Isabelle"Ειναι δυνατον να πηρατε μια τετοια αποφαση χωρις να μας ρωτησετε?
Μ&Μπ " Αφου σας αρεσει τοσο πολυ εδω νομιζαμε οτι θα χαιροσασταν.
Laoureta "Μα δεν σκεφτηκατε τιποτα! Ουτε το σχολειο μας του φιλους μας τις παρεες μας
Isabelle" Ειμαι τελιοφητη αυτη θα ηταν η καλυτερη χρονια της ζωης μου με την παρεα μου αλλα εσεις το καταστρεψατε.
Εφυγα απο το τραπεζι δεν αντεχα αλλο αυτην την σηζητηση δεν προσπαθουν καν να μας καταλαβουν ειναι δυνατον να πηρα μια τετοια αποφαση μονοι τους ! Και με αυτες τις σκεψεις αποκοιμηθηκα.
Ημουν παλι εκει σε εκεινον τον δρομο και περπατουσα μονη γυρισα προς εκεινο το σοκακι και τους ειδα , ο ανθρωπος κολλημένος δτον τοίχο και εκείνος με το πιστόλη ετοιμος να τραβήξη την σκανδάλι. Ομως δεν την πάταγε , γυρισα προς τα εμενα κοιταζομασταν χωρις κανενα συναισθημα απλα κοιταζομασταν και τραβαει την σκανδάλι.
Πεταγομαι απο τον εφιαλτη μου ετρεμα κατεβηκα στην κουζινα να πιω λιγο νερο ευτύχως δεν ήταν κανείς εκει. Εφτιαξα ενα τοστ και καθισα στον καναπε να δω τηλεοραση. Μετα απο λιγο ερχετε η Laoureta και καθετε διπλα μου
" Isabelle τι θα κανουμε ? "
"Δεν ξερω δεν νομιζω να μπορουμε να κανουμε κατι εκτος απο το να το δεχτουμε"
Συνεχισαμε να βλέπουμε τηλεόραση μεχρι που ηρθε η γιαγια και ο παππους. Μιλησαμε λιγο σχετικα με την μετακομιση και μετα ανεβηκαμε κανω με την Laoureta να ετοιμαστούμε για να πάμε βολτα.
Ημασταν εξω απο το κλαμπ και περιμεναμε να μπουμε μεσα. Θα συναντουσα κατι παιδια που γνωρισα προχθες η Laoureta. Μπηκαμε μεσα και ψαχναμε τα τραπεζι που καθοντουσαν τα παιδια ανοιξα την τσάντα μου για να βρω το κινητό μου με αποτέλεσμα να παραπατήσω και παραλίγο να πέσω ομως για καλή ή για κακή μου τύχη κάποιος με έπιασε.
" Hey πρόσεχε που πατας. Fernando" λεει και νου δινει το χερι του
Στην εικονα ειναι τα ρουχα των κοριτσιων ❤
