Monique POV
Ako nga pla si Monique 19 years old, simpleng teenager lang ako, nang may makilala ako sa text si Justine. Mabait sya kaya magaan loob ko sa kanya, nagging magkaibigan kami, hanggang sa mahulog ako sa kanya kahit hindi pa kami nag kikita, nilihim ko yun sa kanya baka kasi mag bago sya sa akin.
Isang araw nag tapat sya sa akin, na inlove sya sa akin, tinanong nya kung pwede daw ba syang manligaw, pumayag ako kasi gusto ko na talaga sya, after a month napanliligaw nya sinagot ko sya. May 21, 20** eto ang pinaka masyang araw para sa akin.
Kahit kami na hindi pa rin kami nagkikitang dalawa, sa text at call lang kaming dalawa nagkakapag usap, pero kahit ganun masaya parin ako at alam ko mahal nya ako.
October 21, 21** 5th monthsary naming ng mag text sya sa akin na magkita kami sa isang mall, pumayag ako, kinakabahan at masaya ako kasi eto ung unang beses na magkikita kaming dalawa
*MALL*
Nakilala ko sya agad dahil nakita ko na sya sa Facebook at sinabi nya kung nasan sya at anong suot nya. Nilapitan ko sya medyo kinakabahan.
"Hi, ikaw si Justine di ba?" pagkalipit sa kanya. "ako nga pala si Monique" sabay abot ng kamay. Taray gwapo (A/N: Monique ano to? tag julande lang) miss author minsan lang to.
"Ah o-oo ako nga, hi hon" medyo nauutal na sagot nya.
Medyo nahihiya pa ako sa kanya nung una pero dahil pareho lang naman ang ugali nya sa text at personal parang matagal na kaming nagkita at nasanay na ako sa presensya nya (A/N: presensya ano to multo lng?) miss author wag ka nang epal dyan.
"Ano gusto mong gawin?" tanong nya sa akin.
"Ikaw bahala, kahit ano" sagot ko sa kanya.
"Ahh, kain muna tayo mukang gutom ka na, namamayat ka na oh" pang aasar nya sa akin.
"Ang kapal mo talaga porket MATABA ka" pinagdiinan ko talaga yung mataba.
"Hindi yan taba MUSCLE yan oh tignan mo" sagot nya sa akin.
Bakit ganun ang lalaki pag sinabihan mong mataba sasabihin muscle ganto din kasi si Francis yung friend ko ei pag sinasabihan naming syang mataba muscle daw yun, diba ang kapal? haha.
Nagkatinginan na lang kami "HAHAHAHA" natawa na lang ako sa kanya. "Tara na kain na tayo" pag aaya ko sa kanya.
Kumain kami sa mcdo, favorite ko kasi yung mcfloat at fries nila ei. Nang matapos kami kumain nag aya saya mag arcade syempre go ako bonding naming dalawa to ei, AARTE PA BA AKO? haha
*ARCADE*
"Gusto ko mag basketball" pag aaya ko sa kanya.
"Sige ba hon, pataasan tayo score" sabi nya.
"Sige! Game!" energetic kong sabi. guess what talo ako hahaha. Syempre 6ft sya ako 5ft lang ako, oo 19 na ako pero hindi halata dahil sa height ko.
Naubusan kami nga token kaya bumili uli kami. Napa stop ako nung may nakita akong spongebob favorite ko kasi yun kaya madalas puro spongebob binibigay ng Troopers sa akin (A/N: maisingit ko lang ang troopers haha, tawagan naming yan ng tropa ko :D) nahalata nya yta kaya lumakad na uli ako. Sa dami naming nilaro napagod na kami kaya napg isip naming na last na yung lalaruin naming. Alam nyo ba yung laro na kailangan malakas ang palo mo para tumunog yung bell sa taas di ko alam tawag basta yun, yun yung naisip nyang laruin namin dalawa.
"Dare tayo kung sino yung mababang score sasayaw dun sa gitna sa tapat ng Pizza Hut :D" pag hahamon nya.
"Call! kala mo huh1" tapang tapangan ako kahit kinakabahan na ako.
Una syang naglaro, ang taas ng score sh*t kinakabahan na ako. Pumikit ako ng paghampas ko, natatakot ako baka matalo ako ei. Dahan dahan ko pa inopen yung mata ko ng makita ko mas mataas ako nag tatalon ako sa tuwa haha :D.
Pumunta sya dun sa harap ng Pizza Hut at nagsimulang mag sayaw miski ako natatawa sa gingawa nya dumadami na din yung nanonood. Maya maya tumigil sya sa pag sasayaw.
"EVERYONE LISTEN!" siagw nya, medyo nagulat ako "NANDITO AKO SA HARAP NYO DAHIL NATALO AKO SA DARE NAMIN NG GIRLFRIEND KO!" sabay tingin nya sa akin "NGAYON LANG KAMI NAG KITA AFTER 5 MONTHS NAMING MAG ON!" sumisigaw pa rin sya "PERO ALAM NYO BA? MAHAL NA MAHAL KO SYA" pag papatuloy nya
"AYIE!!" yan yung sigawan ng mga tao.
Lumapit sya sa akin "hon, kahit magmukah akong tanga sa harap ng maraming tao basta masabi ko sa buong mundo na mahal kita ok lang, dahil mahal na mahal kita " sabay yakap sa akin. Hindi ako makapag salita noon, tumutulo na yung luha ko sa sobrang saya ko. "thank you, mahal din kita sobra" yun lang ang nsabi ko sa kanya.
Mas lalong lumakas yung sigaw ng mag tao kya hinwakan nya kamay ko at sabay kaming nag tumakbo dahil nahihiya na kaming dalawa.
Hindi namin napansin ung oras, 7pm nap la ng gabi. Bago kami lumabas ng mall bumili kami ng malaking stuff toy na spongebob, remembrance daw nya para sa akin. Hinatid nya ako sa sakayn ng taxi. "goodbye" sabi ko sa kanya. Hindi sya umalis hanggat hindi umaandar yung taxi na sinakyan ko. Tumingin ako sa likod at nakita ko syang nag punas ng luha. Bakit sya umiiyak? yan yung tanong na pauli ulit na gumugulo sa utak ko.
*BUZZZZ* (A/N: vibrate po yan ng phone, hindi ako marunong ng sound effects ei haha)
From: hon <3
hon, I hope napasaya kita today, Happy monthsary tandaan mo mahal na mahal kita.
-END-
Nag reply ako sa kanya
To: hon <3
thankyou and ilove you
-END-
10pm na ako nakuwi ng bahay at naktulog agad ako sa sobrang pagod.
pagkagising ko ng umaga I got 2 msg. from him
11:00pm
From: hon <3
hon, goodnight :* kakauwi ko lang.
-END-
5:00am
From: hon <3
hon, ngayon ang flight ko papuntang California, hindi ko agad nasabi sayo toh dahil ayaw kong masaktan ka, ingat ka iloveyou and sorry talaga. ILOVEYOU, GOODBYE
-END-
Hindi ko namalayan tumulo na ung luha ko. Sinubukan ko syang tawagan ba kasi nag jojoke lang sya kaya lang wala nakapatay na yung phone nya. Iyak na lang ako ng iyak sa nang yari.
BINABASA MO ANG
ILoveYou, Goodbye (short story)
RomanceDistance is not for the fearful, it is for the bold. It's for those who are willing to spend a lot of time alone in exchange for a little time with the one they love. It's for those knowing a good thing when they see it, even if they don't see it ne...
