Our Love (girlxgirl)

~Chapter 7~

Cora's POV

Τα χέρια μου τρέμουν γύρω από τους ώμους και της χαϊδεύω ρυθμικά την πλάτη προσπαθώντας να το κρύψω. Το φιλί αυτό δεν ήταν σαν τα άλλα. Είναι ότι πιο αληθινό έχω κάνει στη ζωή μου.

"Νιώθω σαν να ήταν το πρώτο μου φιλί.Το πρώτο μου πραγματικό φιλί." μου λέει η Zoey με ένα αθώο βλέμμα.

Σκύβω ελαφρά και ακουμπώ το μέτωπό μου στο δικό της. Το στήθος μου ανεβοκατεβαίνει αργά καθώς παίρνω μια βαθιά ανάσα. "Και  εγώ το  ένιωσα σαν το πρώτο πραγματικό φιλί μου." της  λέω ειλικρινά  χωρίς να μπορώ να σβήσω το χαμόγελο από τα χείλη μου.

"Νόμιζα ότι με απέφευγες. Νόμιζα ότι άλλαξες γνώμη για εμάς." λέει ανήσυχη.

"Δεν άλλαξα γνώμη. Στο υπόσχομαι." την επιβεβαιώνω.

Η Zoey μπλέκει τα δάχτυλα μας, της χαμογελάω και τα χείλη μου βρήσκουν πάλι τα δικά της. Δε θα το χορτάσω ποτέ αυτό. Το να είμαι δίπλα της. Μαζί της.

"Η ώρα είναι ήδη αργά. Πρέπει να είσαι κουρασμένη, καλύτερα να πηγαίνουμε." της λέω χωρίς να ομολογήσω την δικιά μου κούραση. Δεν έχω κοιμηθεί και πολύ τώρα που η μαμά μου βρίσκεται στο νοσοκομείο.

"Δεν μπορώ να πάω σπίτι. Η μαμά μου θα μιλήσει με τον μπαμπά μου για το σημερινό θέμα και δεν θέλω να είμαι παρών." λέει με δακρυσμένα μάτια. Είναι πραγματικά ευαίσθητη και ευάλωτη, πράγμα το οποίο βρίσκω πολύ γλυκό και αθώο.

"Μπορείς να μείνεις σπίτι μου για σήμερα δεν είναι πρόβλημα. Αλήθεια."

"Ευχαριστώ πολύ."

"Παρακαλώ." λέω και της δίνω άλλο ένα φιλί.

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο της. Και την καθοδηγώ προς το σπίτι μου. Όταν βρίσκομαστε στην αυλή. Οι δύο μπράβοι με αναγνωρίζουν και μπαίνουμε μέσα στο σπίτι. Η Zoey γουρλώνει τα μάτια της μόλις αντικρίζει το σπίτι κάνοντας με να γελάσω δυνατά.

"Είναι υπέροχο!" φωνάζει και μετά βάζει το χέρι της στο στόμα της ξαφνιασμένη από το πόσο δυνατά μίλησε.

"Μην αγχώνεσαι για τον θόρυβο. Ο μπαμπάς μου είναι με την μαμά στο νοσοκομείο. Έλα πάμε πάνω." την οδηγώ στο δωμάτιο μου στον πάνω όροφο και μόλις φτάνουμε κλείνω την πόρτα πίσω μας. "Φόρα αυτά." λέω και της δίνω μια φόρμα και ένα μπλουζάκι. "Το μπάνιο είναι εκεί πέρα."

Παίρνει τα ρούχα και εξαφανίζεται στο μπάνιο. Ωστόσο βάζω και  εγώ τις  πιτζάμες μου και ξαπλώνω κάτω από τα σκεπάσματα καθώς την περιμένω.Μόλις  βγαίνει από το δωμάτιο ένα χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο μου όταν παρατηρώ πόσο μεγάλα της κάνουν τα ρούχα που της έδωσα.