Adrien Pes Ediyor 1

Marinette ❤ Adrien

Marinette:
Paris'te her zaman ki gibi bir gün. Ama bugün Adrien okula gelmedi. Acaba Adrien'a birşey mi oldu? Diye düşürken Bayan Bustier sınıfa girdi ve doğal olarak bu düşüncelerden uzaklaşmak zorunda kaldım.

Adrien:
Bugün okuldan biraz uzaklaşmak istedim. Biliyorum ben hiç bunu yapmazdım ama bugün kendimi o kadar çok yorgun vede bir okadar sinirli hissediyorum ki. Sinirim neden hiç bir fikrim yok. En iyisi Nathalie'yle bugün ki derslerimi çalışmak

Marinette:
Okul bitti ve eve gittim odamda hayatımın aşkının, Adrien'ımın fotoğraflarına bakarken ona ne olmuş da okula gelmemiş olabilir diye düşünecektim ki (evet yine düşünemedim) aşağıdan bir camın kırılma sesi geldi. Hızla aşağı inince annemin elindeki su bardağını şaşkınlıktan birazda korkudan yere düşürdüğünü gördüm. Annemin yanına gittiğimde televizyona baktığını korkudan babama sarıldığını görünce bende televizyona bakma kararı aldım. Bakınca istemeden de olsa ağzımdan bir çığlık koptu. Hawkmoth yine bir akuma salmış ve bu sefer ki tam bir canavar ve bizim daha önce yendiklerimize hiç benzemiyor (medyada görebilirsiniz) örümceğe benziyor ama... Bir dakika ben bunları düşünmek yerine dönüşmeliyim . Odama girdim ve tikki'ye ''umarım başarırız'' dedim tikki ''biz neler atlatmadık bunuda başarırız''dedi. Daha zaman kaybetmeden dönüstüm. ''Tikki benekler ''

Adrien:
Çook sıkıldım. Biraz televizyon izlesem iyi olur dedim. Keşke demez olsaydım. Paris yine Hawkmoth'un yolladığı akumayla teklike altında. Odama çıkıp hiç istemez bir şekilde ''Plag pençeler'' dedim ve dönüştüm. Sopamı uzatıp olayın olduğu yere gittim. Ve her zaman ki gibi uğur böceği bende önce gelmiş. Bakalım başarabilecek miyiz?

Marinette:
Ne kadar zamandır dövüşüyoruz hatırlamıyorum bile. O kadar yoruldum ki 5 kere dönüştüm ve buda 5 kere şanslı tılsım kullandım demek. Ve evet buda altıncısı''şanslı tılsım''.

Adrien:
Sayısını unutacağım kadar felaket kullandım ve kaç kere dönüştüm bilmiyorum. O kadar uzun zamandır bu canavarla dövüşüyoruz ki artık bitirmemiz lazım bu işi aksi taktirde plag her zaman ki gibi ama bu seferki yorgunluktan uykuya dalıcak ve benim gerçek kimliğim ortaya çıkıcak. Başarıcaz , başarmalıyız diye düşünüyordum ki uğur böceğinin gözlerinin yavaş yavaş kapandığını gördüm. ''Uğur böceği hayır lütfen uyuma...''

Marinette:
Gözümü açtığımda odamda yatakta yatıyordum. Bir dakika ben buraya nasıl geldim en son gözlerim kapandı ve ben uyuya kaldım. Ah lanet olsun ben uyuyunca dönüşmüş olmalıyım ve biri beni eve getirmiş olmalı dedim içimden ve tam o sırada Adrien'ın resimlerine bakan kara kediyi gördüm. Sessizce yatağımdan kalktım ve kara kedi'nin omzuna arkasında kafamı koyup ''çok yakışıklı değil mi. Hem en sevdiğim tasarımcının oğlu''dedim. Kara kedi bir anda arkasını dönünce burnum burnuna çarptı ve acıyla bağırdım. Kara kedi ''ço-ço-çook özür dilerim. Ben bir anda şey ettim...'' diye kekelerken ben onu sakinleştirmeye çalışıyordum ve çabalarım sonucu bunu başardım.

Adrien:
Marinette bana aşık mı yoksa sadece herkes gibi beni model olduğum için mi seviyor derken bilgisayarına bildirim gelince benim kalpler arasındaki resmimi gördüm. Şok olmadım değil (medyada bulabilirsiniz). Artık yeter kim olduğumu söylemeliyim diye düşünürken yüzüğümün sesi geldi. Marinette hemen yüzüğümü gösterip ''kara kedi yüzüğün'' diyince marinette'nin aslında ne kadar tatlı olduğunu anladım. Marinette'e '' senin tatlılığından yüzüğümü boş verdim. Hem gerçek kimliğimi öğrensen ne olur ki sonuçta birbirimizi tanıyoruz.'' Marinette hemen karşılık verdi ''olmaz biz gerçek kimliklerimizi öğrenirsek gerçi sen benim kimliğimi ögrendin ama benim hayatım , Adrien beni sadece bir arkadaş gibi gördüğü için her gün, her saat, her dakika olumsuzlukla doluyor. O yüzden bunu yapamazsın''dedi. Marinette'tek cevabım ''sen bilirsin'' oldu ve yavaşça çıkmak için pencereye yöneldim. Ve o sırada ''sana bol şanslar umarım hawkmoth ben yokken akuma yollamaz'' dedim ve son kez Marinette'nin yüzüne bakarak çıktım. Ve anında eve gittim. Eşyalarımı toplayıp hiç bilmediğim bir yere bir kırlık araziye kimsenin beni görmemesi için dönüşerek gittim. Başıma neler gelecek bilmiyorum.

Marinette:
Kara kedi ne demek istedi bilmiyorum ama o olmadan birşey yapamam. Umarım benim kalbimin sadece Adrien'a ait olduğunu anlamıştır.

2 hafta sonra

Marinette:
Adrien okula hala gelmiyor. Canım çook sıkkın. Kafamı dağıtmam lazım. Mm pikniğe mi gitsek. Uzun zamandır gitmiyoruz hemen aileme sormalıyım. Aşağı indim ve anneme ''anne bugün pikniğe gitsek olur mu?'' diye sordum.
Annem '' Marinette bende çok isterdim ama Bayan Shammak (yanlıs yazdıysam özür dilerim.) yine pasta siparişi verdi. Onu hazırlamam gerekiyor. Amaa Alya'yayla gitsen bence daha iyi olur.'' dedi. Bende ''tamam'' diyerek odama çıktım.

Adrien:
Biraz uzaklaşmak iyi geldi. Ama en çok tuhafıma giden şu ben buraya geldim geleli hiç kötü bi durum olmadı. Belkide kötülüğün sebebi benimdir diye düşündüm ama sonra çok tanıdık bir ses ''En güzel yer burası'' dedi. Düşündüm ve bu sesin Marinette'e ait olduğunu buldum. Buraya nasıl gelmişti ?Hadi geldi beni nasıl bulmuştu?

Marinette:
Alya '' acaba buralarda tanıdık biri varmıdır mesela Adrien felan'' diyip gülünce ona ciddi ciddi bakmaya başladım. Alya bu halimi görünce sustu ve masayı kurmama yardım etti. Yemek yerken hiç rüzgar esmeyen bir yerde ot şırıltısı duydum. Bunu Alya'ya söyleyince o tarafa gidelim mi? diye sordu. Bende olur dedim. Oraya gittiğimizde aslında onun bir insan olduğunu vede üstelik bu kişinin Adrien olduğu görünce şaşkınlıktan ağzım açık kaldı. Alya kulağıma yaklaşıp '' Ben söylemiştim '' diyince Alya'nın bir büyücü olduğunu düşünmedim değil ama sonra Adrien
''Naber kızlar '' diyince felaket şekilde sevindim. Sesini duymayı bile özlemişim. Kendimi tutamayıp boynuna atladım ve bunu yaptıktan sonra fena halde utandım ama sonra Adrien'ın da bana sarıldığı hissettim. Kendimi tutamayıp ayrıldım.ve lafa direk giriştim ''Adrien sana söylemem gereken birşey var. Okulun ilk gününden beri söylemem gereken birşey bu.'' Adrien biraz şaşırmış bir şekilde ''nedir? '' diyince Alya'ya baktım. Alya 'söyle' anlamında başını sallayınca bende lafa giriştim. ''Adrien ben-ben...'' Adrien ''evet sen'' ben ise bayılacak gibi oldum bir kelime etsem yere yığılacaktım ama yinede konuştum ''ben seni se-se-sevi-seviyo- yeter bu kadar kekelediğim ben sana deliler gibi ağşığım sen yanıma geldiğin zaman bu yüzden bu kadar çok kekeliyorum konuşamıyorum. Sırf sana bunu söylemek için karakedi'nin benden uzaklaşması için yapmadığım kalmadı. Ben bunu daha fazla içimde tutamazdım. Mega strike 3 turnuvası için evime geldiğinde ögreniceksin diye resimleri nasıl topladım hatırlamıyorum gerekirse kara kedi geldiğinde ona sor bilgisayarım bile senin için çalışıyor. Odamın her yanı, her köşesi senin kalpli resimlerinle dolu.'' Nasıl olduda bu kadar akıcı konuştum bende bilmiyorum. Adrien'a baktığımda hiç şaşırmamışçasına bana bakiyordu. Birde üstüne ''biliyorum, odana kaçkere girip çıktım hatırlamiyorum PRENSES. '' demez mi? Nasıl? Odama çok kez girip çıkan babam,annem,Alya,menon var aaa birde karakedi. Ne!! Hayır!! Olamaz!! Adrien=karakedi Hayır olamaz!! 😨😨😨 ne yani o resimlerin hepsini gördü mü? Adrien'a dönüp ''sen kara kedisin''dedim ve cevap alamadan yere yığılıp gözlerimin karardığını hissettim.

Adrien:
Evet Marinette bana aşık olduğunu söyledi ve benim kara kedi olduğumu ögrenince bayıldı. Şeker kız. Nasıl takılmadan konuştu öyle anlamadım ama bana karşı ne kadar doluymuş. Acaba benimde onu sevdiğimi ögrense ne yapar çok merak ediyorum. Ama söylemeliyim nasıl olsa o benim böceğim derken Marinette uyandı. Ben ''bende sana'' diyince tekrar bayılacak gibi oldu ama bu sefer onu tuttum. Marinette bana sarılınca bende ona sarıldım biz sarılırken Alya'nın telefonundan fotoğraf çekme sesi geldi. Alya fotoğrafımızı çekmiş Marinette'le Alya'yı kovalamaya başladık.

Adrien & Marinette
BİZ BİRBİRİMİZE DELİLER GİBİ AĞŞIĞIZ...❤❤❤