Pov Amy ( hierboven zie je mij 😘)
Zuchtend sluit ik mijn ogen en doe mijn oordoppen in. tegen het geschreeuw van mijn ouders, ik word er zo gek van. Het is echt de eerste keer dat ik ze zo hard tegen elkaar hoor roepen of dat ze überhaupt ruzie hadden , tuurlijk hadden ze wel eens een mening verschil of een discussie dat heeft iedereen wel eens... Maar mijn ouders hebben nog nooit echt een ruzie gehad, eerst bleef het bij nageren maar nu schreeuwen ze naar elkaar en gooien ze spullen tegen elkaar aan. Nou me moeder dan.
Opeens gaat langzaam mijn deur open daar staat mijn broer Justin hij glimlacht zwakjes en ik doe mijn oortjes uit en glimlach gebroken terug en voor ik het weet vullen mijn ogen zich met tranen. Zo ben ik nou gewoon ik huil veel te snel, zelf ben ik er heel ontevreden mee.
" he niet huilen het komt wel goed, let maar op morgen zijn ze gewoon weer aan het kleffen en ons aan het irriteren." Zegt hij terwijl hij naar me toe komt lopen en zijn gespierde armen om me heen slaat.
" ik heb er erge twijfels bij Justin, zo'n erge ruzie hebben ze nog nooit gehad."
" iedereen heeft wel eens zo'n ruzie je kunt er niks aan doen als de andere heel erg geïrriteerd is en dat speelt een rol bij hun nu."
" wat als ze gaan scheiden? Of nog erger voor altijd blijven ruziën."
" doen ze niet, echt niet, ze houden van elkaar maar ze tonen het anders dan anders." Glimlach hij. " net zoals ons de ene moment kunnen we elkaar neersteken en de andere moment net als nu hebben we elkaar nodig met liam hetzelfde verhaal.. Wat ik wil zeggen is dat ze het vast wel goedmaken en trouwens ruzie is een teken van liefde." Ik lach als ik eraan denk hoe wij drieën altijd ruzie maken om de domste dingen zoals de afstandsbediening, eten, en toetjes en nog veel meer domme dingen zo zijn wij brooke's. 😊
" weetje het zeker ik bedoel ze horen van elkaar te houden niet dat mama naar papa dingen gooit en ze naar elkaar staan te schreeuwen als kip zonder kop." Justin lacht en net op dat moment gaat mijn deur weer open dit keer is het liam die komt, hij glimlacht naar ons en komt ook op mijn bed zitten. En nu oas laat Justin mij los en trekt liam mij dit keer in een knuffel( ze weten gewoon dat ik dat vaak nodig heb gelukkig maar anders was ik de weg allang kwijt😅) " ik wil gewoon dat ze ophouden met schreeuwen en lief tegen elkaar doen."
" het komt wel goed." Zegt liam en wrijft over mijn hooft en laat me dan los Justin wrijft over mijn rug ( hij weet gewoon dat ik het fijn vind als mensen of aan mijn haar zitten of mij kribbelen en niet kietelen want daar kan ik echt niet tegen) we horen de deur heel hard dicht slaan en ik schrik me dood ook al is mijn kamer op de derde verdieping ( ja mijn kamer is op de zolder maar hij echt mega en ik heb me eigen inloopkast en badkamer waar een douch en bad zit 😅😋 iedereen heeft hun eigen badkamer maar niet zo'n grote kamer als mij en mijn badkamer is maar een paar millimeter kleiner als die van mijn ouders😌)
" wie was dat ."? Vraag ik meteen en sta op en loop naar mijn deur."
" ik denk papa." Zegt Justin en snelt zich naar mijn grote raam en kijkt erdoor heem " yup dat was papa." Zegt hij en meteen loop ik naar beneden beneden en liam en Justin volgen mij. Maar bij de laatste paar treden blijf ik verbaast staan. Overal ligt kapotje glas en een beetje bloed. Meteen lopen er tranen over mijn wangen. Als er maar niks ergs gebeurt is met mijn ouders anders word ik gek. Als ik zie dat er ook bloed op de muur is word ik helemaal misselijk en duizelig ( ja ik kan heel slecht tegen bloed ) zo voorzichtig mogelijk loop ik naar de keuken waar ik denk dat mijn moeder is wand ik hoor haar hard snikken zelf huil ik ook hard
" Amy wacht kom op mijn rug je hebt alleen maar sokken ik heb nog schoenen aan ." Zegt liam en Justin snelt zich naar zijn kamer. Ik klim op liam's rug en hij loop zonder enige probleem naar de keuken, en onder tussen is Justin er weer hij was zijn schoenen aan het aandoen. Ik zijn mijn moeder bij het aanrecht staan haar hooft tegen het aanrecht en ik zie dat de hele keuken vernielt is , zodra ze ons hoort kijkt ze voorzichtig op.
" oh lieverds." Huilt ze meteen ga ik van liam's rug af en knuffel haar stevig ik leg mijn hooft in haar nekholte ( doe ik altijd als ik iemand knuffel) en huil mijn longen uit mijn lijf.
" waarom." Huil ik en voel een betrouwbare hand over mijn rug wrijven.
" h-hij j-j -j-." Verder komt ze niet want ze begint weer meteen te huilen ik trek me terug en loop naar de kast met bekers en trek die open en zie dat er maar een paar bekers over zijn . Ik vul de beker met water en loop naar d'r toe en geef haar het beker met water aan. Met rillende handen drinkt ze het leeg en geeft me het beker terug.
" k-kun j-je rustig vertellen wat E-er gebeurt i-i-is ." Stotter ik door het huilen. Langzaam knikt ze en loop naar de woonkamer. Waar er een string op tafel ligt, verbaast kijk ik haar aan .
" zien jullie deze string."? Vraagt ze en houd met de puntjes van haar wijsvinger en duim het string omhoog. We knikken braaf " deze string is van het lief van je vader."
YOU ARE READING
We are stepfamily hemmings
FanfictionUiterlijk: bruin/zwart haar, bruine ogen Karakter: lief, behulpzaam, onzeker, vrolijk, en hyper Hobby's: tekenen, schilderen, lezen, mensen klootten( mijn broer is nummer 1 daarvan), met kinderen spelen , shoppen, dansen, zingen , dansen en zingen...