Ekin'den
Hira ile telefonda konuştuktan sonra Alp beni hastaneye götürdü ve kendimi iyi hissetmem adına bir sürü güzel şey söyledi.
Teyzem'in yattığı odayı öğrendikten sonra hızlıca o kata çıktım ve Hira ile Boraya baktım. Koşarak yanlarına gittim,
''Ne oldu teyzeme?'' Hira ağlayarak bana döndü
''Bilemiyoruz daha bize bile söylemiyorlar'' dedi. Alp elimi destek olurmuşcasına sıktı bende ona bakıp gülümsedim
''Şey, isterseniz ben doktora sorabilirim''
''Çok teşekkürler Alp''
''Ne demek'' diyerek doktorun yanına gitti.
Alp'den
''Merhaba, Ayla teyze hakkında bilgi almak için geldim de. Bugün getirdiniz az önce şey durumu nasıl?''
''En iyisi ben sizi odama alayım'' dedi ve odasına doğru ilerlemeye başladı. Bende peşimden gidiyordum.
Odaya girdiğimizde oturmam için eliyle işaret etti ve kendisi de koltuğuna oturdu. Ellerini birleştirerek konuşmasına başladı bende merakla ona döndüm.
''Ayla hanımın durumu nasıl söylenir bilemiyorum ama...''
''Durum çok kritik hatta biz sayılı günü kalmış bile diyebiliriz, kanser ilerlemiş son derece denilebilir''
Hira'dan
Adının Alp olduğunu yeni öğrendiğim çocuk yanımıza geldiğinde Ekin ve ben onu soru yağmuruna tuttuk.
''Ne olmuş?''
''Neymiş ki?''
''Neden geldin?''
''Yani iyi ki geldin''
''Yani geldin''
''Teyzem geldi mi?''
''Doktor gitti mi?''
''Neden gitmedi?''
Alp bize 'bir susarsanız anlatacağım ' bakışı attığında ona döndük ve konuşmasını bekledik.
''Teyzenizin kanseri ilerlemiş'' Bora, Ekin ve Ben ağzımızı kocaman açıp aynı anda ona döndük,
''NE KANSERİ LAN?!'' Ne yani Teyzemizin kanseri varmış bir de ilerlemiş mi? Peki bizim bundan neden şimdi haberimiz oluyor?
''Pot mu kırdım?'' dedi Alp sırıtmaya çalışırken,
''Pot diye bir şey kalmadı'' dedi Bora.
Ekin, Bora ve ben birbirimize sarılıp ağlamaya başladık, çok geçmeden Alp de bize sarıldı.
