Yine yüzünden düşen bin parça
Dalıp dalıp uzaklara iç çekiyorsun
Eğer bıçak kemiğe dayandıysa
Niye bu amansız acıya göz yumuyorsun
Akıl kârı değil ızdırabın böylesi
Bu aşk değil esaretin ta kendisi
Ben senin yerinde olsam
Ufak ufak uzarım durmam
Pılımı pırtımı toplar giderim
Bakmam gözyaşına bakmam
Bir dakika bile katlanmam
Sevene zulüm edeni ezer geçerim(yakar geçerim)
O hâlden anlamıyormuş sanıyorsam
Sen niye üzülüp kahroluyorsun
Bu sonucun vebali onun boynuna
Bırak inceldiği yerden kopsun
