Mutlak Değer

yeter artik

- hadi ama anne bir 11. Sınıf öğrencisini okula bırakmak ta nedir?

Okulun ilk günüydü ve her zamanki gibi annem yanımdaydı . Bu durumdan hissettiğim duyguyu dışa vurmak ister gibi derin bir of çektim .

- her kez kendinden sorumlu bebeğim bırak ta okulun ilk günü seni ben birakayim.

- kendim gidebilirim anne bu yaşıma kadar hep yanımdaydın bırak ta okula bağri kendim gideyim.

- hayır azra okul bitene kadar hatta bittikten sonrada yanından ayrılmayacağım daha okulunun ilk gününden benimle kavga edeceğine derslerini yükseltmeye bak.

Yine bir şeyler bahane ediyordu genellikle babam da bunu yapardı konuyu kapatmak için dersleri araya koymuştu . Hemde 90 dan düşük olmayan derslerimi artik susmamam gerektiğini düşündüm ve kendim gibi cevap vermeye başladım .

- her zaman konuyu kapatmak için başka şeyler buluyorsunuz bu sefer de 90 dan düşmeyen derslerimi mi bahane ediyorsun anne? Her zaman benimle olacağını da düșünüyorsan yanılıyorsun șimdi durdur arabayı ben inecegim.

- benim sözlerime karşı gelmeni, ve bana sesini yükseltmeni istemiyorum arabadan inecek miș miș hangi film den alıntı yaptın șimdide? gidene kadar uslu bir kız gibi ol ve sesini çıkarma bende çok meraklı değilim hep hayatına karışmaya .

Buda neydi simdi hayatıma hep karışan oydu simdi de bana gelmiş meraklı değilim diyor. Bende artık aklımdan geçeni Yapma ya karar vermiștim. ben azra soykan artik durmayacaktım .

- yanılıyorsun anne ben hep uslu bir kızdım ama simdi öyle olmayacağım .

Dedim ve az önce düşündüğüm şeyi yapmaya karar verdim . arabanın kapısını açıp kendimi dışarı attım. Ara sokaklardan birinde olduğumuz için arabayı yavaş kullanıyordu bu nedenle sadece kafami kaldırıma çarpmıştım biraz ağrıyordu fakat bu umrumda değildi çünkü çok sinirlenmiştim . Arkamdan bana bağıran annemi ve etrafta bana bakan insanları takmayarak yoluma devam ediyordum.

Annem onu dinlemeyeceğimi anlamış olacakki artik susmuștu . hala yürüyordum okulum evimize uzaktı ve ben yolun henüz yarısında inmiștim. Annemin pesimde olduğunu topuklu ayakkabılarının yolda çıkardığı sesten ve sinirle soluma sesinden anlayabiliyordum ama artik boyun eğmek yoktu kendim olacaktim. Okulun kapısının önüne geldim ve arkama bakmadan derin bir nefes alarak yüzüme bir gülümseme yerleştirerek devam ettim.

İste ilk bölüm yorum ve beğenilerinizi bekliyorum...