No Broken Hearts

H2

Pov Lotte

Ik open langzaam me ogen, en gelijk kijk ik in 2 bezorgde ijsblauwe ogen.' Laurens.' 'Hey, je bent wakker.' ' Hoe voel je je?' Mm wel oké denk ik. 'Wacht ik maak thee voor je. Terwijl hij naar de keuken loopt, probeer ik te gaan zitten.

Laurens komt met twee koppen thee mijn kant op. 'Asjeblieft' en ik krijg een mok in mijn handen geduwd. Ik wil net een slok nemen als de deur in een keer open gaat. 'Bo'

Hey, schat. 'Gaat het.' Ik knik. Ze geeft me een knuffel. 'Waarom lag je eigenlijk daar op de grond', vraagt Laurens. De eerste traan parelt al weer over mijn wang. Bo gaat nog dichter bij me zitten. Kev- Kevin, hij.. hij maakte het uit. Ik sla mijn handen gelijk voor mijn ogen. Gelijk voel ik Bo haar armen om me heen, wat me een vertrouwd gevoel geeft.

Red je het alleen? Of wil je dat ik bij je blijf? Vraagt Bo als we voor mijn huis staan. Ik red me wel, denk ik. 'Oké, Ze komt nog naar me toe voor een laatste knuffel en gaat zelf dan ook. Ik open de deur van mijn huis en plof op de bank. Langzaam vallen mijn ogen dicht.

In de ochtend

Langzaam word ik wakker door een telefoon die afgaat. Ik probeer met mijn hand, mijn telefoon te zoeken die ergens op de tafel ligt. Als het me eindelijk is gelukt, kijk ik wie me had gebeld, 'Me moeder.' Ik bel haar zo snel mogelijk terug.

U: mam?
Moeder: eindelijk
U: mam waarom belde je?
Moeder: omdat ik even wou zeggen dat we wat langer bij oma blijven.
U: gaat het niet goed met oma?
Moeder: jawel, maar de verzorger van oma komt pas over 3 dagen. Dus tot die tijd blijven wij bij oma.
U: oh, oké. Maar mam ik moet gaan ik zie je wel weer.
Moeder: oké is goed. Dag schat.
U: dag.

Ik app gelijk Bo om te vragen of ze hier komt. Snel krijg ik antwoord terug

Bootje💗: is goed zie je zo.

Hey schat, Bo komt naar me toe en geeft me een dikke knuffel. 'En hoe gaat het met je?'  Ik denk wel oké, ik glimlach fake. Ze kijkt me bezorgd aan maar ze laat het voor wat het is. 'Kom, het is koud buiten' Bo loopt naar binnen achter mij aan.

••••••••••••••••••
Hoofstuk 2 alweer