Ben CEREN..Bu size son yazım..Şİmdilik kısa bir ayrılık olucak aramızda ama merak etmeyin geri döneceğim size yeni hayatımla değişen hayatımla...Biliyorsunuz özgür değilim.TUtsak..İnsanlara bağımlı..Yeni hayatlara yeni havalara aykırı...Bu şehir beni boğuyor her gece biraz daha ölüyorum burayla birlikte..Her gece biraz daha fazla unutuyorum herşeyi ama o iz asla gitmiyor..Bu bir veda değil geçen yıllar öldürürken o eski beni yeni bir kızı getirdi dünyaya..Gözleri hüzünle ışıldayan..Dilinde ağıtlar eskilere..Umuttu yüreği bir yumruk misali..Ne için kim için atıyor bilinmez ama hala varolduğuna göre ve hayata tutunduğuna..Uğruna yaşanıcak şeyler bekliyor demektir ...
Annem babamı açık öğretim lisesine yazdırmaya ikna ettiğinde bu paramparça olmuş külleri denizlere savrulmuş yüreğim tutundu uçurumdaki bir dala..Ben o uçurumdan atladığımda o gece kimse kalmamıştı yanımda...Ne acılar çektim ne yıllar yaşadım bilemezsiniz..5 SENE geçti dile kolay 5 sene..Siz ergenlik sorunlarıyla uğraşırken ben her gece Emrenin tehtit telefonlarının sesiyle uyandırıldım..Siz yeni umutlarla yetişiştirilirken bu dünyaya ben biraz daha soldum.Siz gülümserken ben dudağımda hafif bir tebessüm acının verdiği sızıyla yaşamayı öğrendim...Emreyle olan davalarımız 5 sene sürdü 12 tane dava açıldı emreye...Biri bir zamanlar 18 yaşından küçük olan beni kaçırdığı için diğeri bir kez daha kaçırmaya teşebbüs ettiği için ve öteki babamın arabasını hurdalık ettiği için o gün kendinde değilmiş ve digeri kardeşime saldırdığı için ve bunun gibi birkaç tane daha..Her seferinde biraz daha kızgın gözlerle karşılaştım tam 4 sene her gecem zehir zıkkım oldu gündüzün oluyormuydu desenize..
Açık öğretim lisesine başladığımda yaşıtlarım lise ikiye geçmişti ve benim 1 sene kaybım vardı..Artık herkes o tren kaçtı el salla sen mi okuyacaksın peh falan diyorlardı.Direndim...Emrenin ben Almanyadan geldikten sonra hastane yolunda karşıma cıktığında babamın babaannemgilin yanında küçücük bir kasabada gözlerden uzak mahkum yaşama kararı vermesi beni iki buçuk sene yalnızlığa adadı..İki buçuk sene evden dışarı açık öğretim lisesi sınavları dışında hiç cıkmıyordum ve sınavlar yılda sadece 3 kez yapılıyordu..Sadece yılda 3 kez sadece birkaç saat dışarı çıkmanın verdiği acıyı bilir misiniz..Evde kalmam gerekiyordu aksi taktirde ya emre bizden birine bişey yapacaktı yada daha fazla yaşanıcak olaylarla babam onu öldürücekti..BEn kendi ruh sağlığım dışında düşündüm herkesi..Kendimi unuttum cevremdekilerin huzurlu olabilmesi için içimdeki cılgın kıza veda ettim ve sabrettim..Dedim ki kendi kendime CerEN! BU GÜNLER GEÇEcek ve sen buralardan gideceksin.Sana okumaz diyen herkese inat lisenide bitiriceksin tek başına çalışarak üniversitenide kazanacaksın.Sadece zamana ve sabıra ihtiyacın var..Biraz huzur bir parça mutluluk varsa şu dünyada zor şeyleri atlatman da şart karşılığında...Umut Ceren ve hırs göster kendini kızım büyü...
Hayat bazen size fark atabilir..Mutluluğunuz olabilir bi zamanlar belki ve onu elinizden alabilir..Fırsatlarınızı yitirdiğinizde sizinle dalga geçebilir ama sizde unutmayın ki hayatı kendi elinize alıp ona sahip olabilirsiniz..Çok zor değilmiş inanın ben evde teek başıma çalıştım dersleri..Öğretmende öğrencide bendim..SEVGİDE NEFREtte bendim..Aşk ta ayrılıkta bendim..
Bazen yağmur yağarken o küçük kasabanın küçük odasında açar pencereyi kafamı yaslardım..İzlerdim hasrett kaldığım dışarıdaki hayatı..Ağlardım..Sonra evde kimse yokken çığlıklarımı karıştırırdım havaya..Kızardım Tanrıya..Tanrım neden ben diye..neden bana böyle bir ceza verdin..Tamam kötüydüm belki ama alsaydında canımı bu aacıyı yaşatmasaydın yüreğime..Duvarlara yaslardım yumruklarımı gözyaşlarımı akıtırdım yerdeki çicekli halıya..Bedenimi hasret olduğu insan sevgisinden uzak soğuk yatağa bırakır açık penceren dışarı yıldızlara bakardım..Ağlarken uyuyakalırdım çok srmezdi yinede birkaç saatlik uykumu bölerdi gök gürültüsü ve şimşek...Hava karanlık olurdu bazen..Bir evin pacasından duman düterdi..Toplasan birkaç evdi hem sadece yalnız kalmış yaşlılar vardı o yerde..Cehennem sadece ateşlerle olmaz bazen cok soguk bir mekandır bazen keskin gözler bazen sert sözlerde yaşarsınız o cehennemi..Cennet umuttur gerçek bir gülüştür parlayan gözlerde..Sevdiklerinizin yanında olmasıdır..Birilerini sevmektir cennet...BİR İŞ YAPARKEN BİR ŞARKIYI MIRILDANMAK ...NEFES ALMANIN VERDĞİ ZEVKTİR..Cennet gzel bulduğunuz kalbinizin hızlı atmasını sağlayan herşeydir..Kimisi için annedir kimsisi için baba..kimisi için kardeştir kimisi için hiç tanımadığı bir aile..Kimisi için sevgilidir..Cennet bizizdir..Kalbimizdir..Masumluğumuz..Bir bebeğin yanağındaki ufak gamzesidir yada bir adamın gözlerinin grisi..Bir insandır cennet bir sevda..
