Nefes al Yaşadığını hisset

Sevin

Her insan sever...

Kabul ediyorum bazılarımız biraz daha çok. Yıllardır seviyorum bir kere dönüp bakmadı diyen arkadaşlarımız elbet vardır. Bir de Efeyle/Eceyle çok mutluyuz, kanka beni instagramdan takip etti diyen arkadaşlarımız vardır. İlk örnekti arkadaş maalesef genelde depresif bir şekilde umudunun her seferinde biraz daha kırılmasını izleyerek sevdiği kişiden bir adım bekler ama o adım hiçbir zaman gelmez bırakın bir adımı yıllarca adamın/kadının tek bir fotoğrafına bakara iç geçirebilir bu arkadaşlar nitekim mecnunda leyladan ayrıldı ama aşkını hiç unutmadı örneği bu arkaşdaşlar için kullanılamaz çünkü genelde biricik aşığımız platoniktir ve karşısındaki kişi asla ondan elektrik almaz, üzülerek söylüyorum ki bende bu gruba dahilim. İkinci örnekteki arkadaş ise daima mutlu başlangıçlar yapar ama sonunda hep ağlayarak kankasını arar. Bu hep böyledir çünkü bu kişiler genelde ayran gönüllü diyebileceğimiz tiplerdir. Birinden vazgeçer yarayı başka biriyle sarar ama eski bir kitaplıktaki tozlu raflar arttıkça kitaplığın gücü azalır ve sonunda dayanamayıp yıkılır. Kısacası sevgili değiştirmekten ve tabi üzülmekten bıkan arkadaşlarımız sonunda kendini derin bir kedere gömer.

Her insan sever ama herkes ayrı sever.

Misal yukarıda verdiğim ilk örnekteki gibi kişiler, aşkın ölümsüzlüğü bir gün gelip kendilerini bulsun diye bekler fakat ikinci örneğimizdeki kişiler her seferinde tutuldukları çocuğu/kızı son zanneder ve hiç bitmeyecekmiş gibi sever. Gün gelip ayrıldıklarında da maalesef daha büyük bi çöküş yaşar.

Her insan sever dedim diye arada üç beş tane kalmış yalnızlığı seven can dostlarımı unuttum sanmayın çünkü asıl onlardır çok seven. Evet belki şu adamı/kadını seviyorum diyemezler ama arkadaşlarının aşk hikayelerine en güzel yorumu onlar yapar. Ayrıca onların sevdiği şey bir kişinin ötesinde belki spor yada bir bitki çoğu zamanda bir hayvandır. Onlar çok şefkatli severler bizim gibi ( kendimi birinci örnekteki kankalarımın içene dahil ettiğimi söylemiştim.) aşkın karşı cinste olduğunu düşünüp kafayı sevgili bulmakla bozmazlar, onlar her daim kendilerinin sevgisini boşa çıkarmayacak şeyleri severler. Sonuçta bir bitki asla sizi aldatmaz ve ya bir hayvan kesinlikle size evi topla bana çay getir demez.

Diyorum ya her insan farklı sever önemli olan sevgimizin şekli veya ölçüsü değil önemli olan insan olmamız. Sol göğsümüzde atan birer kalbimizin olması ( kalp dedimse organ olan kalpten bahsetmedim ) bizler şiddetle değil sevgiyle varız. Ve evet hiçbir zamanda şiddetle var olmayacağız.