stay strong

stay strong 17

Lulu werd langzaam wakker en merkte dat haar gezicht best pijn deed. Zachtjes stapte ze uit bed en liep langzaam naar de spiegel. Voorzichtig ging ze met haar vinger toppen over haar wang waar een grote blauwe plek zat. Terwijl ze in de spiegel keek kreeg ze alle beelden weer terug van wat er was gebeurd. Plots keek ze met grote ogen in de spiegel. Ze bedacht zich dat haar vader Harry had geslagen. Snel loopt ze naar haar bed en zoekt haar mobiel. Nergens kon ze hem vinden. Druk denkend gaat ze op haar bed zitten. Tot het haar in eens naar binnen drong. Haar vader had natuurlijk weer haar mobiel gejat. Lulu dacht na over wat ze nu moest doen. Stilletjes hoort ze mensen met elkaar praten. Al snel ging dat over op gillen. "GA NAAR DAT KIND EN ZEG DAT ZE NOOIT MEER UIT HAAR KAMER MAG" hoort ze haar vader gillen naar haar moeder. "NEE IK DOE HET NIET. IK BEN KLAAR MET JOU" gilt haar moeder terug. Lulu hoort harde voet stappen naar boven komen. Bang gaat ze tegen de muur zitten. Snel gaat de deur van haar kamer open. Haar moeder stond er. "Kom lieverd we gaan. Weg hier vandaan" zegt haar moeder. "Maar waar gaan we dan naar toe?" vraagt Lulu verbaasd. "Maakt niet uit waar naar toe" zegt haar moeder. Snel lopen ze naar de deur. Vlak voor de deur stond haar vader boos. "IK DACHT HET NIET DAT JULLIE WEG GAAN" gilt hij nog boos. Haar moeder duwde haar vader op zij zo dat ze er langs konden. Maar haar vader hield haar moeder vast. "Snel lieverd ga weg. Zoek een plek die veilig is" roept haar moeder snel. Lulu loopt het huis uit en rent een straat om. Ze kijkt nog een keer om en ziet dan dat haar vader zijn hand weer uit haalt. Langzaam ziet ze haar moeder weg lopen het huis weer in. Daarna ziet ze dat haar vader weer de straat op rent. Snel neemt Lulu de benen. Ze rende door naar het parkje. Na een paar straten zag ze haar vader niet meer. Maar Lulu heeft geen idee waar ze nu naar toe moet. Rustig blijft ze even in het parkje zitten. Plots voelt ze getril in haar zak. Ze haalt haar mobiel er uit en ziet dat ze een berichtje heeft. Ze keek naar het berichtje. Het was een berichtje van haar moeder. "Ik kon je niet zonder mobiel laten gaan. Ik heb gedaan wat ik kon voor je. Als pap belt niet opnemen. Zorg voor een veilige plek. Ik hou van je schat" stond er. Lulu begon zachtjes te huilen.