Yine aldatılmıştım. Evet, çok güvendiğim biri tarafından yine aldatılmıştım. Tanrım, ne kötü bir histi. Üstelik beklemediğim birinden..
Emir ile on beş gün önce ayrılmıştık. Onu aldattığımı düşünüyordu. Halbuki ben ona delicesine aşıktım. Onbeş gün içinde ben birileriyle çıktım.. Evet, aşıktım. Hemde çok. Ama o benden ayrıldığı zaman kendimi değersiz hissetmiştim. Kesinlikle biriyle çıkmam lazımdı.
Birkaç gün öncesine dönelim. Bana mesaj attı. Şok olmuştum. Selam naber şeklinde gayet arkadaşca konuşurken bana barışmak istediğini söyledi. Evet, hayatımı değiştirecek bir teklifti. Ama o sırada bunun farkında değildim. Kabul ettim. Çıkıyorduk. Yine içimde o mutlu his vardı. İçim kıpır kıpırdı. tekrar mutluyduk.
Emir'ın eski sevgilisi Derya, Emir'i elimden aldı. Suçum yoktu, barışmıştık. Mutluyduk, herşey harikaydı. Ancak o akşam Derya ile Emir'ın çıktığını öğrendim. Lanet olsun! Ağlamıştım, hemde deli gibi. Nasıl olurdu? Beni nasıl aldatırdı? Bileklerim yine kan içinde kalmıştı. Tek yardımcım müzikti. Müzik dinleyerek moralimi daha da bozuyordum. Arkadaşlarıma dert yanıp, ağladıkça ağlıyordum.
Karar verdim, güzelce giyindim. Telefonumu ve anahtarlarımı alıp Emir'ın evine gittim. Ona hesabını sormak için bir gece daha bekleyemezdim. Tam da tahmin ettiğim gibiydi. Evde arkadaşlarıyla maç izliyorlardı. Kapıyı çaldım. Bir zamanlar yakın arkadaşım olan Ece'nin sevgilisi Murat açmıştı kapıyı. Beni görünce küçük çaplı bir şok geçirdi.
"Emir'i görmem gerekiyor"
"Emir içeride, seni görmek istediğini sanmıyorum."
"Çağır o orospu çocuğunu buraya!"
Bunu ben bile kendimden beklemiyordum. Bağırmayı ve küfür etmeyi çok sevmeyen biriydim. O anda hem bağırmış hem küfür etmiştim. Nasıl da değişiyordum.
Emir yanıma geldi.
"Neler oluyor Yağmur? Neden buraya geldin?"
"Seninle konuşmak için burdayım Emir."
"Ne konuşacaksın?"
" Derya ve sen hakkında Emir, çıkıyormuşsunuz."
"Sen bunu nereden öğrendin?"
Yine o tatlı çocuk olmuştu. O öfkeme rağmen ona sarılmak istedim. Yine kokusunu içime çekmek o an ne kadar da güzel gelmişti.
"Derya söyledi Emir."
"Yağmur, benim için çok üzülmüş. Ondan ayrılıp seninle çıktığımdan dolayı kırılmış. bende vakit geçirsin diye çıkıyordum"
"İnsanların duygularıyla oynamayı çok seviyorsun sanırım"
Bir süre bakıştık. Gecenin bir yarısı sırf bunları söylemek için gelmiştim. Çok ama çok kısık bir sesle "Senden nefret ediyorum!" diye mırıldandım. Arabama doğru hızlı hızlı yürüyordum. Emir arkamdan bağırdı, "Yağmur sana çok aşığım!" sokağın ortasında beni sevdiğini mi söylemişti bu? Daha fazla dayanamadım. Gözlerimden tane tane yaşlar inerken arabamın kapısında durmuştum. Resmen beynim boşalmıştı. Hiçbir şey hissetmiyordum, tüm duygularım kaybolmuştu o an sanki. Arkama baktım, Emir bana bakıyordu. Onu nasıl bırakabilecektim? Onsuz nasıl yapacaktım? Ama Derya ile yaptıklarını düşündüğüm zaman, sonuna kadar hakettiğini düşündüm ve arabama bindim.
