ÖN SÖZ

89 7 6
                                    

Ben en başlarda kanatlarını son gücüyle çırpan gökyüzüne ulaşmak için çabalayan küçük bir melektim sadece . Kimseye zararım olmadan sessizce çığlıklar atıyordum .

Beni yeryüzüne bağlamış olan kolumdaki zincirlere asılırken acıyan bileklerimden boşalan karanlık ruhuma aktı . Sonra kolumdaki kelepçeler gevşerken beni karanlığa hapsettiler .

Karanlık ruhuma iyice işlerken bu durumdan kurtulmak için suya atladım .

Yüzme bilmediğim mavi gözümün denizinde boğulurken son nefesimi onun uğruna onun kokusuyla verdim .

SON YAKAMOZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin