<2>

100 4 2
                                    

Er klonk gefluister in de kelder, heel zacht gefluister. De jongens waren doodbang, maar lieten het niet merken. Ze liepen heel voorzichtig naar binnen. De deur klapte dicht, ze zaten opgesloten. 'Dachten jullie echt dat jullie konden ontsnappen?' Zei een pop met een zachte hoge stem. De jongens deinsden achteruit. Hun hart klopte in hun keel. Ze keken rond om te zien wie dat gezecht had.

Het was een pop met haar totaan zijn nek met verbrandde kleren.
Hij glimlachte. De jongens zeiden niks..... Het was even stil. Maar toen kwamen ook de andere poppen tot leven en liepen naar hun toe.
Nick schreeuwde: 'Ga weg, Ga weg!!!' Maar dat had geen enkele zin.

De deur sloeg open. De jongens keken naar achteren, er stond een man, met een vriendelijk gezicht. Hij schok toen hij de poppen zag. Maar de poppen stonden stil, en zagen er hetzelfde uit als eerst. Als echte poppen. Niet als monsters meer.

De camera ging uit, vanzelf. Op het zelfde moment toen de deur open sloeg.

De man keek de jongens aan en zei:'Wat doen jullie hier ?! Zijn jullie helemaal gek geworden? 'Ik hoorde jullie schreeuwen en wist gelijk wat er aan de hand was.'

De jongens keken de man schuldig aan maar niemand zei iets. De man ging verder: 'Dit huis is al jaren verlaten en er spoken hier rare dingen rond. 'Ja dat wisten we.' Zei Nick met een trilstem. Hij was nog nooit zo bang geweest. Hij legde het hele verhaal snel uit en zei toen: 'Kunnen we nu weg uit dit stomme hotel ?'

De man knikte en ze liepen uit het hotel. 'Wat moeten we nu?' Zei Sam. 'Die poppen zijn vervloekt ofzo, gelukkig heb ik geen poppen op mijn kamer.'

De man zei: 'Tja, wie weet wat er kan gebeuren......

Slenderman (NL)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu