Aşk mı var?

1.Bölüm

( Multide Ada)

(Nara- ne olur gitme şarkısını acıp dinleyin bir kısıma kadar)

Uzun bir yolculuk gibi geldi bana herşey. Herzaman ki gibi sıkkın ve yalnızım.

Yalnız olmayı ben istemedim. Yaģmurun altında oynamak istediklerim vardı. Kısaca hayallerim vardı. Niye benden uzak herkes. Ben o kadar iğrenç bir varlıkmıyım? O gözler niye tiksinirce bana bakıyor? Birini mi öldürdüm ben....

Damla damla yağan yaģmura uzattım ellerimi. Damla damla aksada göl oluşturuyordu bunlar. Siyah saçlarımı sallayarak yağmurun içine atladım. Ne fark ederki onlar beni önemsemeyince.

Ben yalnız da iyiyim. Onlar gibi tek olunca korkanlardan değilim. Üzgünüm Arda ama senin gibi ibne de değilim. Seni ne kadar seviyorsam o kadar da tiksiniyorum. Çünkü sen benim hayatımı elimden aldın!!! Ablam senin yüzünden öldü. Melek gibi güzel iyi ablam Damla şimdi yok!!!! Neden?.... Seni kurtarmaya çalıştığı için.

Yardım etsin biri bana... Ablamın katilini nasıl severim. Yoksa bu takıntı mı? Ama takıntı olsaydı kalbim onu görünce yerinden uçacak gibi atmazdı. Ah lanet olsun niye böyle!!!

Benden 2 yaş büyük ama umrumda niye değil. Onun için ufaklık olabilirim. Ama aşkın yaşı olmaz ki. Ben öyle bilirim. Ya da öyle deģil mi? Cahilmiyim lan ben? Arda üniverste 2'ye gidiyorsa nolmuş? Bende lise son... Yani ben 18 yaşındayım. Ya da pardon... 18 yaşıma giricem 2 gün sonra. Ne kadar büyük bir parti olsada umrum da değil... Orda ki herkes iki yüzlü.... İnsanları bu yüzden sevmiyorum hatta nefret bile ediyorum. Ön yargıyla herkese yaklaşıyorum. Genelde gülerken beni görenlerin sayısı çok az olur. Görenlerde belli kişiler.

O gün... İşte o lanet gün ablam ölünce artık yaşamak bana haram oldu. Ablam benim annem gibiydi. Herşeyimi onunla paylaşırdım. Bana ihanet etti. Evet olabilir. Elimden Arda'yı almaya çalışmış olabilir. Ehhh be abla sen geri gel ben sana onu bırakırım . Yeter ki geri gel.....

Ellerimi iki yana açtım. Yüzümü gökyüzüne çevirdim. Hadi abla katıl bana. Gel yanıma. Hep sevdiğimiz şeyi yapalım. Lütfen abla yalnız kalmak istemiyorum. Sensiz olmak istemiyorum. Bak bu gece yine hasta olurum. İllaki yanıma gelirsin sen. Sırf bu yüzden senin için hasta olmuyormuyum zaten? Sen yanıma gelince her yanım da huzur oluyor.. Abla.. Abla nerdesin?

Gözümden damla damla yaşlar akarken seslice yutkundum. Tek elimi gökyüzüne uzattım. Abla elimi tut. Çek beni yanına. Sol tarafım da ki ağrı artık dursun. Orda ki boşluk dolsun. Her yanım sevgi dolu olsun. Biliyor musun abla sen yokken ben gene üşüdüm. Ama öyle değil o anlam da deģil. Yokluğun beni üşüttü. Ne kadar kalın giyinsemde olmadı. Bana sarıldığın yerler buz tuttu. Isıtamadım abla...

Gel bana...Küçük kardeşine. Cimcime de yine bana. Özledim abla bana cimcime diyişini. Saçlarımı iki yana örüp koklayışını.

Abla sen şimdi iyisindir kesin. Annem yanın da olduğu ićin. Alın beni de yanınıza. Sarın şefkatle kollarınızı. Anne senin yokluğun ayrı bir koyuyor zaten. Kötüyüm anne ablam da gitti. Siz birliktesiniz beni de alın aranıza. Bakın herkes dışlıyor beni.. Nasıl yanınıza geliyim. Bir şeyler diyin.

Gözümdeki yaşlar boşalırcasına akarken yaģmurun o güzel damlaları onları kamufile ediyordu. En çok sevdiğim şeyde buydu zaten. Kimse göremiyordu.

Kollarımı indirip iki yanıma saldım. Donmaya yüz tutmuş yüzüm artık kızarmıştı. Mavi gözlerim kesin kan çanağı olmuştur. Kimin umrun da ki? Doğruya babam....

Ah be babam sen de olmasan ben ne olurdum. Bu dünya çok acımasız. Yalnız kalırdım. Sayi sende şimdi çok uzaklardasın. İş iş iş bıktım artık. Bir kızın olduğunu unutma. Sevgiye ihtiyacım var baba. Bana kızan da yok. Mesela hiçbir şey bilmiyorum erkekler konusun da onlara güvenebilirmiyim? Hadi baba ama gel de bir şeyler anlat. Öğüt ver bana.