TEK VARLIĞIM UMUDUM

UMUT ...

Sevmek...
Kimi için müthiş bir duygu, kimi için sol yanının acısı. Tek varlığı umudu olan bir genç kızı anlatacağım size. Saflığını,güzelliğini özetlermişçesine ismi olan bir genç kız Su...

İnsan isminide yansıtırmış ya hayatına, Su da öyleymiş.
Gökyüzünü anımsatan masmavi gözleri,gülümsemesiyle ışık saçan yüzüne ayrı bir güzellik katan gamzesi,

Denizdeki dalgaları bile kıskandıracak türde olan dalgalı saçları  buğday teniyle birleştiği vakit bir su misali insanın içine işleyen bir genç kızın umudunu anlatacağım......

.......

Bir insan hayali ile yaşar mı?
Yaşarmış. Yaralı ise kalbi,acıyorsa yüreği,yağmur damlalarına dönüşmüşse gözyaşları inadına hayaller kurar yoksa bilir nefes alamayacağını..

Sol yanı acımak...
İnsanın müdahele edemediği şeylerden biri değil  midir?
Acıdığının bilincinde olupta bir şey yapamamak, dindirememek, ne kötü bir şeydir çaresizlik...

Su çok sevmiş birini, o kadar çok sevmişki ben diye yaşarken, benliğini kaybetmiş...
Sevdiği kişi olmuş.  O varsa var, yoksa ruhtan farksız biri oluyormuş.

Ama herkesin bildiği sonlardan biri,
sevdiği tarafından vazgeçilmek...
Onca yılların, onca emeğin sonucu bu olmamalıydı diye sorup duruyormuş kendine.

UMUT...

Ne kadar güzel bir sözcük. Su umudu olmadan yaşayabilirmiydi?
Tam uçurumun kenarındayken ellerini bırakan adamdan sonra...

ZAMAN...

İlaç derler. Zaman ilaç mı  diye çok sordu kendine. Canı her yandığında geçsin istedi ama geçmeyen tek şeydi aslında zaman.

Bu yüzdendir mutlu olduğun anlar çabuk geçerya hani,  işte inatlaşırcasına geçmez. Hançer saplanmış gibi kanar durur yara.

Aradan zaman geçti. Su artık aşkının imkansız olduğunun farkına vardı. Unutmuştu aşkını, belki de kendini onsuzluğa alıştırmak zorunda olduğunu anlamıştı.

Artık canının yandığını anlamıyordu. Uyuşmuştu bedeni. Yemek yiyebiliyordu artık, azalmıştı ağlayışları.

Gözleri her yerde aramıyordu, 
kara sevdaya dönüşen aşkını.
Umutluydu. Yine de küsmemişti aşka.
Biliyordu çünkü; hiçbir şey sebepsiz değildi. Vardı gözyaşlarının, dualarının bir karşılığı.

Su aynaya baktı,  çok solgun görünüyordu.  Kendini bir an önce toparlamalıydı.
Üzemezdi daha fazla ailesini ve çevresindekileri.  Yoktu buna hakkı biliyordu. Söz verdi kendine umudunu kaybetmemeye.  Geçen günlerden ders alıp yeni bir hayata başlamaya.

Umut işte...
 
Ve bir gün dilediği aşkı hayal etti rüyasında.
O genç kız okadar çok aşık olmuş ki rüyalarında,  yüzünü daha önce hiç görmediği adama.

Biliyordu Su.  Aşkı, sevmeyi en çokta beklemeyi. Gerçek hayatta ulaşamadığı aşka rüyalarında sahip oluyordu yalnızca.

O genç kızın bir rüyasını anlatayım size.
Belki hayali, belki de gelecekteki aşkının ta kendisini...