{oneshot} Gone [EXO-Xiumin Fanfic]

Gone [EXO-Xiumin Fanfic]

Watch the video at the side for the full explanation. That video is the reason why I was inspired to create this story. Pls, do watch it.

GONE

Naalala ko pa, nung tumutugtog ka nung piano...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Umayos ka nga Jin!" suway sa akin ng teacher ko sa piano sabay palo ng stick sa kamay ko.

"Sorry po, Sir." sabi ko ng naluluha. HIndi kasi ako makakita. Blind ako. Kaya hindi ko matugtog ang piano ng maayos.

"Puro ka Sorry!!?? May mapapala ba ako sa sorry mo?! Huh!?" sabi niya sabay alis.

"Ayos ka lang ba?" nakarinig ako ng isang hindi pamilyar na boses. Sino kaya ito? Kinakabahan ako...HIndi ako makakakita, paano kung masama ito?

"Wag kang mag-alala. Hindi ako masama, Andito ako para tulungan ka mag-piano, nakita ko kasi kanina na hindi ka makaayos ng pag-tutogtog." ang ganda ng boses niya. Mala-angelic.

"Ah, salamat Mister. Pasensya ka na sa nakita mo, Nakakahiya." sabi ko sabay yuko.

"Haha! Ano ka ba, halika na, tumugtog na lang tayo. Ako si Xiumin. Ikaw? anong pangalan mo?"

"Ah? Ako si Jin. O sige" sabi ko at tumugtog ka na ng piano.

Ang galing mo tumugtog, Napaka galing. Palibhasa kasi nakikita mo ang piano mismo. Nakaka-inggit ka.

"Jin?! Nakakatugtog ka na?" bumalik ang teacher ko at binungad niya ang mga tanong na iyan.

"Ah? Opo?" sabi ko at umalis na naman siya. Paano ko nalalaman? Ang mga yabag ng paa niya ay palayo. Kami kasing mga bulag ay hindi nakakakita ngunit malakas ang pandinig namin. Kumbaga, kung wala kami ng isang katangian, May isa kaming katangian na dumodoble ang galing.

"Oh, wala na ba siya?"

"Huh!?" nagulat ako. Akala ko naman kasi eh nahuli siya ni teacher dahil ayaw ni teacher na may kasama akong iba.

"Relax ka lang jan Jin! Haha! Nagulat ba kita?!"

"Ikaw naman kasi Xiumin, hindi ka nagsasabi eh."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Naalala ko rin yung unang beses na lumabas tayo ng traing room at andun sa garden.