Η Φαν

1: Οταν σε πρωτοειδα

Επιτέλους, έχει ξημερώσει η Κυριακή και πηγαίνω στο μπάνιο να πληθω και να ετοιμαστω για την συναυλία,Βάζω δημητριακά να φάω πρώτου βγάλω την επαγγελματική απο την πρίζα ..μένω στο πατρικό μου αυτές τις μέρες για να πάω στην συναυλία..
Το σπίτι μου είναι στην Θεσσαλονίκη οπου σπουδαζω...
Έβαλα ενα κοντό άσπρο τοπ και ενα παντελόνακι γκρι ,τα ασπρα all stars ,εκανα τα μακριά ξανθά μαλλια μου απαλές μπούκλες και έβαλα ελαφρός κοκκινο κραγιόν, μεικ απ ,μασκαρα και eyeliner.
Πήρα γάντι, κλειδιά ,κινητο και επαγγελματική και έκλεισα την πόρτα.
Η αδερφή μου με περίμενε στο αυτοκίνητο οπου θα με πήγαινε στο beach bar που θα γινοταν η συναυλία, θα γυρνουσα με μια φιλη μου.
Φτάσαμε, επιτέλους.
Δεν έχει πολύ κοσμο, ζήτημα να είμαστε 100 ατομα.
Απο την μια καλυτερα να με δει κιόλας:ρ
Μπήκα μπακ όπως μου είχαν υποσχεθη οι διοργάνωτριες γιατί είχα βοηθήσει σε κάτι πανό με ζωγραφιές.
Τον είδα.
Μόλις με είδε έκανε σαν λυσασμενος με κοιτούσε επίμονα με ανοιχτό το στωμα ,ντραπηκα και γυρισα το κεφάλι, το καταλαβε και γύρισε και αυτός.
<<Γεια σου Βαγγέλη>> ειπα.
<Geia sou omorfh>> ειπε, δεν πρόλαβα να πω τίποτα άλλο και με τράβηξε στην αγκαλιά του, μου χαιδευε τα μαλλια, μύριζε έντονα axe που το άρωμα διαπερνούσε τα ρουθούνια μου, έκλεισα τα ματια μου και ευχηθηκα να σταματήσει ο χρονος εκεί.
Μου ψιθύρισε χωρίς να πω κάτι <sagapaw> η καρδιά μου πήγε να βγει απο τη θέση της αλλά προσπάθησα να το παίξω φυσιολογική.
<Εγώ περισσότερο>> του ειπα στο αυτί και έκλεισε τα ματια.
Μετα μόλις με άφησε μου χαμογέλασε, <ta exoyme ksana pei;>
<εμ όχι ,αλλά είμαι η κοπελα που έκανε αυτές τις ζωγραφιές >> και του εδειξα.
<<wow poly wraies me petuxes >>
Δεν είπα κάτι και του χανογελασα, μετα ήρθαν αλλες κοπέλες τον αγκάλιασαν και αρχισαν να του μιλαν....
Δεν ήθελα να κάθομαι εκεί σαν μπαστακας και έφυγα πήγα στο μπαράκι να πάρω κάτι να πιω και να κάτσω στους καναπέδες.
Ένιωθα δυο ματια να με παρατηρούν καθώς περπατούσα, κατάλαβα ποιος ηταν:3 και εκανα την αδιάφορη.
Πηρα το hell μου και εκατσα στον καναπέ, ρυθμίζοντας την επαγγελματική και κοιτάζοντας τον που και που, κοιτούσε και αυτός αδιάκριτα...
Δεν ξέρω τι φαση ...ίσως αυτές που βλέπει πρωτη φορά παντα να τις κοιτάει έτσι..

Η ωρα πέρασε και ο Βαγγέλης έφυγε, πηγε να ετοιμαστεί... Χαιρέτησε τα κορίτσια μετα με κοίταξε σήκωσε το χερι και μισο χαμογέλασε χαιρετοντας, του χαμογελασα και γω και τον χαιρέτησα.
Είμαι φουλ χαρούμενη και έχω τόσο ενέργεια, τελικά καταλαβαίνω γιατί καποιες πάνε και τον βλέπουν κάθε μέρα, σε κανει να νιώθεις τόσο ωραία αυτό το παιδι.
Οι πόρτες ανοιξαν και τα κορίτσια έμπαιναν λιγα λίγα τρέχοντας για να προλάβουν θέση. ..εγώ μάλλον θα κάτσω πίσω πίσω, εξάλλου τον είδα και με είδε.. Θα βγάζω και καλύτερα βίντεο απο τα σπρωξίματα και τις φωνές καλύτερο αποτέλεσμα θα έχει εδώ.