The Silent Guy

simula ng kalokohan

Hi!!!

Binabati ko po ang lahat ng nakikinig ngayon. I mean lahat po ng tao na nandito ngayon, please be aware that im going to sing a song that you've never heard before and this song is not really popular. So please bare with it!!

"Trixia!!!!!"

"Trixia!!! Gumising kana nga!".

Tsk!! ang ingay naman ng alarm clock nato.

*pooogsh*

Ayan natigil din sa wakas.

"Ouch!! Hayop kang babae ka..."

*pok...pak...boom*

*blag*

"Aray!!! Aray!!! Nako!!!!!" Akala nyo kumakanta ako no??

Pero ang totoo nahulog at sinapak po ako ng mahadira kong bff. Pano ba kasi to naka pasok sa kwarto ko?

Aray! Sakit ng balakang ko.

"Buti nga sayo!! Ikaw na nga tong ginigising ikaw pa may ganang manapak ng ulo!! Hayop kang babae ka, alam mo bang inaalagaan ko ang ulo ko kasi yon nalang ang puhonan ko.!!" Sabi ni bff.

Tsk!! Kasalanan ko ba! Na napagkamalan ko sya na alarm clock?

Nahulog ako sa kama dahil sa sinipa ako ni Sia. Ang brutal tlga ng babaeng to.

Gusto ko pa matulog inaantok pa ako. Naman eh!!

"Bangon kana nga jan Tisyang!!" Gising ulit sakin ni Sia habang tinulaktulak nya ako gamit ang paa nya.

Haiyshh!!

Nakakaasar din minsan tong babaeng to eh!

Kinuha ko yong kumot sa kama ko at niyakap, ayoko pa gumising eh! Matagal ako nakatulog kagabi kasi na nunuod pa ako ng "Oh My Venus" natapos ko narin ang kwento sa wakas. Yon nga lang puyat na puyat ako.

Pero ang pinagtataka ko, bakit napunta ang babaeng to dito sa kwarto ko?

"Hoy!! Ano ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya!!

Nakatalikod ako kay Sia kasi nakadapa ako sa floor.

Aahh!! Ang lamig ng floor.

Tsarap!!

"Tsk!! Nakalimutan muna ba na pupunta tayo ngayon sa mall. Nakalimutan mo ba na may group date tayo ngayon? At nakalimutan mo ba na ang malilate ay sya ang manlilibre? Kong gusto mo na ikaw ang manlibre sa matatakaw natin na mga kaibigan sige go!! At ako'y ma uuna na sayo! Babay!" Mahabng sabi ni Sai.

Libre daw?

Group date daw?

Matatakaw daw?

Mga kaibigan daw?

........

....

.......

......

. .....

"Oh shit!!" Napatayo ako bigla sa pagkakahiga ko sa floor.

Akala ko naka alis na si Sai. Nasa higaan ko pa pala sya. Nag aayos ng gamit ko.

"Oh!! Gising kana? Go! You should take a shower, you smell like a shit! Aayosin ko lang muna tong bed mo at sumasakit ulo ko, kasi ang kalat mo." Sabi ni Sia sakin.

Actually my OCD si Sai, pero di naman malala. Ayaw nya lang talga makakita ng wala sa ayos na mga gamit.

Hehehe....

I wonder bakit di pa to umaalis ngayon. Sabi nya kasi kanina mauuna na sya.

Minsan talaga di ko maintindihan to na girl.

"Sai? My problema ka ba?" Natanong ko lang bigla sa kanya hanabang papalapit na ako sa walk in closet ko.

Para kasing may iba sa kanya ngayon, di naman ako ganun ka manhid para di makita kong may problema ba ang mga kaibigan ko.

Nakatalikod sakin si Sai, sa totoo lang.

Mahirap ang mga pinagdaan ni Sai sa buhay. Bago ko sya nakilala at naging kaibigan, naging isang Cinderella muna sya pero wala naman syang Prince.

Ulila na kasi si Sai, lumaki syang walang mga magulang. At di nya alam kong saan sya ng galing.

Wala syang natatandaan sa kanyang nakaraan, 6 years old sya ng mapadpad sya sa isang ampunan. Hindi naging maganda ang buhay nya sa loob ng ampunan, pinapagalitan sya, sinasaktan kapag di maayos ang paglilinis nya, pinapalo sya pag di nya nasusunod ang mga utos sa kanya, di sya pinapakain pag may nagawa syang pag kakamali.
Pero ni minsan hindi nakitaan ng luha ang mga mata ni Sai doon sa loob ng ampunan.

Akala nga ng mga bantay don, na robot yong kaibigan ko.

Kaya masama ang trato sa kanya ng mga tao don. 8 years old na si Sai ng may umampon sa kanyan, ngunit ganun parin ang trato sa kanya. Ang pinag kaiba lang may ron syang step brother na taga pagtanggol sa kanya, pero di nagtagal nawala yong tagapagtanggol nya. Naaksidente ang kuya nya, at namatay.

Hay! Nakakalungkot talga ang kwento ng buhay ni Sai.

"Hoy!! Narinig mo ba ang sinabi ko tisyang??" Tanong ni Sai sakin na may halong inis na at malakas na ang boses at magkaharap lang kami. Kong makasigaw to kala mo napaka layo.

"Aah! Oo." Sagot ko sa kanya pero ang totoo di ko narinig yong sinabi nya.

Hehehe

"Sige nga! Kong narinig mo sinabi ko, ano ang sinabi ko?" Tanong nya sakin.

Tsk!! Ano nga ba sinabi ni Sai?

Isip

Isip

Aiysh!! Bahala na!

"Sabi mo maligo na ako, kong ayaw kong manglibre sa mga patay gutom na mga kaibigan natin!!" Sabi ko sa kanya. Pero d ako sure kong tama ba ang sagot ko. D ko nga kasi narinig.

"Sinong patay gutom??" Sabi ng isang boses na nasa likod ko. Bali nakaharap kasi ako kay Sai, tapos nasa may paanan ng bed ko si Sai at nakatalikod ako sa walkin closet ko. Tapos nasa side ko yong pinto, aish! Basta yon na yon.

"Ikaw.." Sagot ni Sai.

Kahit kaylan talaga may pagkabaliw to si Sai.

Exit na nga ako, maliligo muna ako. Ayoko makinig sa kanila panigurado kasi magkakagulo sila.

Hay!!

Ang iwan tlga ng mga taong to.

"Hoy!! Ikaw Sai hu!! Sumusubra ka na!!!" Sigaw yan ni Ian.

"Ano na naman yan?? " si Nisia yan.

Naglalakad na ako papunta sa cr ng biglang.

"Rumble na!!!!" Sigaw ng kambal.

Nilingon ko ang mga kaibigan ka. At tama nga ang narinig ko, nag rambolan tlga sila.

Hay!! Iwan tlga!! Ganito ka gulo yong mga kaibigan ko.

Kaya ang mabait na katulad ko ay papasok nalang muna sa cr ng makaligo na ako.

———————————————
Meet my babies sana magustohan nyo sila!

Napa ka slow po ng update nito. Hehehe

And magulo po tlga ang kwentong ito, so pls kayo na po ang bahalang umintindi. Hehehe peace humans!!!