Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Би:Наад хуруугаа ав аа! Хэлээдэх та нар юун хүмүүс болох бас яахаараа цонхоор орж ирсэн тэгээд бас наад хувцаснууд чинь яагаад тоос шороо болж цамцны чинь товч яагаад ингэж суларсан нүүр ам чинь яагаад ингэж сорви болсон бас! Энэ жаалыг яагаад бүгд сүрхий хүндлээд байгааг! (Лухан луу заах)
Лухан:ЖААЛ гэнээ!! Аан тийм л дээ... Чи намайг жаал гэж харах нь аргагүй аргагүй. Чи чинь эмгэн чувганц юм чинь!
Крис:Би тэгүүл хуланц өвөө юм байна л даа -_-
Би:Тиймээ тийм. Алив Крис хэлээдэх дээ
Крис:Эхлээд аавд эхэлхгүй гэдгээ амла
Би:... За яахав хэлэхгүй.
Крис:Үнэндээ бид нар багаасаа цуг найзалж ирсэн юм. Тэгээд дунд сургуулийн нэгдүгээр ангид байхдаа өөр ангийн хүүхдүүд ТаО Сэхүн хоёрыг дээрэлхэж байсан юм. Тэр үеэс эхлээд бид нэг бүлэг болж хүмүүс нэмж авсаар 12 гишүүнтэй Эксо гэдэг бүлэг болсон. Гэхдээ бид хаа тааралдсан хүнээ зоддоггүй юм. Хэрэггүй хоосон хоолны савуудыг л жаахан сургадаг юм л даа.
Би:Пээ базар байнаа... Superman юм биздээ? Гэхдээ яагаад ч юм та нар надад Superman биш superbaby шиг л харагдаж байна. Гэхдээ чи хэн болчихоод найзууд чинь чамаас айгаад байгаа юм?
Лухан:Чи одоо юу вэ? Крисийн дүү гээд харж үзээд тэсээд байсан бүр болохгүй нь л дээ. Хөөе Крис чи дүүгээ сургах болсон юм биш үү? Дэндүү задгай өсчихөж (муухай харах) чи чадахгүй гэвэл би сургаж өгье. Чи бол би би бол чи шүү дээ Крис (зэвүүн инээх)
Крис:Тийм шүү би бол чи чи бол би (над руу хараад инээх) бид бүгд Крис гэдэг нэг хүн болохоор миний үгэнд сайн орох ёстой шүү. Чи бид хоёрын дунд ч бас нууц байгаа байхаа
Би:Амаа тат!
Лухан: (цүнхнээс татаад явах) өнөөдөр чамтай гоё зүйл хийнээ...
Тэр намайг чирж харин би чирэгдсээр явлаа. Аавд үнэндээ тэр зүйлийг мэдэгдэхийг хүсэхгүй байна. Крисийн ам хэзээ ч нээгдэхэд бэлэн болохоор надад амаа хамхихаас өөр арга байсангүй зүгээр л тэслээ. Крис ч бас над руу бах нь ханасан аятай зэвүүн инээнэ. Үффф бурхан минь... Би яах гэж тэр өдөр Крист харагддаг байнаа! Хажуугаар өнгөрсөн хүн бүр эргэж харан гайхацгаана. Харин Лухан царай нь нэг л эвгүй болчихсон инээж байгаа ч юм шиг хөмхийгөө зуугаад ч байгаа юм уу... Намхан хүн ч хэцүү юмдаа. Тэр бүр намайг хүн гэж тоохгүй нохойгоо чирж байгаа аятай л явж байлаа.
