SAVE ME || Sinrin

त

Yerin,telefonu kapattı ve bir süre başını öne eğmiş Yi Jung'ı izledi.Sonra öksürdü ve lafa girdi.

Yerin:A-ah ben..

Teşekkür ederim.

Yi Jung:Sorun değil.Dikkatli ol.

Yi Jung,Yerin'le göz göze gelmemeye çalışarak oradan ayrıldı.

****

Eun Ha,bugün gelemeyeceğini söylemişti.Harika!Tek arkadaşı da okula gelmiyordu.

Ama Hwang Eun Bi!Hwang Eun Bi de vardı.Yani tam olarak arkadaşı olmasa da en azından konuşuyorlardı.Ayrıca Hwang Eun Bi,her gün ona çilekli süt veriyordu ve gülümsüyordu.Belki de ondan şüphe etmesi gereksizdi.Her neyse.

Hwang Eun Bi,çantasını sırasının altına bıraktı ve oturdu.Elini çenesine koyarak birkaç dakika boyunca kafasındaki düşünceleri tarttı.Sonunda söyleyip söylememesi konusunda karar verdiğinde Yerin'e döndü ve hâlâ ağzından çıkacak kelimelerden emin olmadığı hâlde konuştu.

Hwang Eun Bi:Yi Jung'dan uzak durmalısın.

Yerin,geldiğinden beri onu izliyordu.Aklını kurcalayan konunun bu olduğunu tahmin dahi etmemişti.

Yerin:Sen Yi Jung'ı nereden tanıyorsun?

Hwang Eun Bi:Bak,sadece ondan uzak dur.

Yerin:Neden?

Hwang Eun Bi:Yerin,çok soru soruyorsun.Sadece dediğimi yap.

Yerin:Neden yapmak zorundayım?

Hwang Eun Bi:Yerin..İyiliğini düşünüyorum.Hepsi bu.

Yerin:Sana iyiliğimi düşün diyen olmadı.

Hwang Eun Bi,Yerin'in ellerini tuttu ve gözlerine baktı.

Hwang Eun Bi:Lütfen.Ondan uzak dur.

Yerin,ellerini Hwang Eun Bi'den kurtardı ve ayağa kalktı.

Yerin:Bu yaptıkların da ne?!Birden bu kadar değişmiş olamazsın,değil mi?!

Yerin'in sesini yükseltmesi tüm sınıfın onları izlemesine neden olmuştu.Hwang Eun Bi,onlara aldırış etmeden ayağa kalktı ve sinirden dolan gözleriyle Yerin'e bağırdı.

Hwang Eun Bi:Sadece seni düşünüyorum!

Yerin'in cevap vermeden öylece durması üzerine çantasını alıp sınıftan çıktı.