Love Letter Entry #100 || SoonSeok #wattys2016

Special Chapter 5

Special Chapter 5 | Dance Practice Room

"Sorry Seokmin but that's the last choice that you have"

"Ganun po ba? Kung ganon salamat po sa lahat but... it's still a no."

"*sigh* then take care of yourself sulitin mo na... but still wag kang susuko malay mo magka himala"

"Haha kayo talaga Doc. Ibaba ko na po 'to salamat po ulit sa lahat"

Pagkababa ni Seokmin ng kanyang telepono ay agad siyang napa buntong hininga. Nag simula na siyang mag lakad ng wala sa sarili hanggang ngayon ay iniisip pa rin niya ang mga sinabi ng doktor niya sa kanya kani-kanina lang. Walang ng pag-aasa mukang hanggang dito na lang talaga siya

Napatigil sa paglalakad si Seokmin ng mapnsin niyang nasa tapat siya ng Dance Practice Room. Binuksan niya ang pinto ng dahan-dahan at tiningnan kung may tao sa loob, hindi namn siya nagkamali. Nasa loob ng silid ang isang taong ayaw niyang makita sa pagkakataong ito, isang taong ayaw niyang makakita ng kahinaan niya... si Soonyoung.

Natapos ang kanta na pinapanuod lang ni Seokmin si Soonyoung na sumayaw ng palihim. Kaagad na umupo sa sahig si Soonyoung at nag habol ng hininga ng bigla itong lumingon sa pinto atsaka ngumiti sa pwesto ni Seokmin

"Baka gusto mong pumasok? O hindi ka pa ngalay sa tatlong minuto mong pag tayo dyan habang pinapanuod akong sumayaw?" Napa ngiti na lang si Seokmin at pumasok sa loob tulad ng utos ng hyung niya

"Nakita mo na pala ako hyung di mo man lang ako inalok na umupo kanina pa hinyaan mo pa akong manuod sayo ng tatlong minuto kangalay ah" bahagyang tumawa ang binata bago umupo sa tabi ng hyung niya

"Ang cute mo kasi kanina. Para kang batang pasimpleng nanunuod sa jugjugan ng mga magula--- ARAY!!" nanlalaki ang mga mata ni Soonyoung (na parag imposible naman lol) na lumingon kay Seokmin matapos siyang batukan nito

"Hyung ang bastos mo ah!!" saway ni Seokmin sa nakakatanda kaya napatawa na lang ito ng mahina

"Biro lang naman kasi boi" napa ngiwi na lang si Seokmin sa asta ng hyung niya

Matapos ang kaunting asaran ng magkaibigan katahimikan na ang namayani sa kanila. Nanatili lang silang tahimik at tili pinapakiramdaman ang isa't-isa

"Hyung kung sakaling mawala ako... mamimiss mo ba ako?" agad na napalingon si Soonyoung kay Seokmin at tinawan ang nakababata ng malakas sabay sagot ng,

"HINDE." napanganga naman si Seokmin sa sagot ng hyung niya at tila ba nanlulumo ng bigla ito muling nag salita, "Hinde, kasi sisiguraduhin ko naman na di ka mawawala saken, na di na kita patatakasin pa sa tabi ko kahit na mag sawa ka man saken kasi Seokmin mahalaga ka saken higit pa sa inaakala mo na di ko ata kakayanin kung dumating man ang araw na mawala ka na saken"

"Tangina hyung... drama mo ah? Pero salamat kasi ngayon alam ko ng may tao palang sobra ang pag papahalaga saken"

Ngumiti si Seokmin kasabay ng pag play ng isang slow music sa cellphone ni Soonyounng. Kaagad na tumayo ang nakakatanda at inalok ang kamay niya kay Seokmin tinanggap naman ito ng nakababata

"Let's have a dance Seokmin."

"Hyung lalake kaya tayo pareho"

"Wala akong pake basta ang gusto ko maisayaw ka kahit ngayon lang"