APH Olimpiada

Kolarze

Kiedy Belg i Duńczyk oddzielili się od grupy pościgowej i zaczęli gonić Majkę to wyobraziłam sobie taką trójkę lekko (powiedzmy) nadpobudliwych krajów przed telewizorem. Polska na fotelu a na kanapie obok Dania i Belgia, którzy skaczą jak głupi i krzyczą w swoich językach.

Reszta krajów miała ragequit, przynajmniej większość. Ci, których zawodnicy byli w pierwszej grupie pościgowej zostali, ale stoją pod ścianą i nie przeszkadzają tej trójce.

W momencie, w którym się zrównują można usłyszeć głośne:

-Nie, nie, nie, nie, nie, nieeeee!!!!-oczywiście od Polski

-Dobrze, jest, dalej, odstawcie go...!-nieogarnięte krzyki Danii i Belgii

Na ostatniej prostej Feliks siedzi, już spokojniej ale jest mimo wszystko zawiedziony. Teraz dwójka na kanapie siedzi cicho (to jest u nich możliwe?) i wpatruje się w ekran.
Kiedy Belg przekracza linię mety dziewczyna piszczy ze szczęścia.

-Wygrałaaaaam!!!!!!!! Ej, czemu takie smutne miny? Wypadliście świetnie. Chodźcie tutaj do mnie.

Zrobili wielkiego tulasa i czekali na dekoracje. Całe szczęście wszyscy poza Holandią wyszli, na szczęście dla ich uszu, bo podczas dekoracji cała trójka śpiewała (czyt. wyła) na cały głos "We are the champions".