come back... be here [pjm]

25.1.15

04.33

eğer bilmek istersen diye söylüyorum bugün büyük vedadan sonraki ikinci gün. tarihlerle aran iyi değildir, bazen hangi ayda olduğumuzu bile unuttuğun oluyor. işte bu yüzden yukarıya tarih attım. saati bile yazdım, görüyor musun? umarım görüyorsundur.

dün tüm sabahı ne yapacağımı düşünerek geçirdim. şehri hatta ülkeyi terk edebilirdim, bu evden kaçabilirdim ama senden kalanların benimle geleceğinin bir garantisi olmadığını fark ettim. sana ne kadar sinirli olsam da her şeyine muhtaç hissediyorum, jimin. baksana kaçamıyorum bile. sanki hiç ayrılmamışız ve hala yanımdaymışsın hala bu evde birlikte yaşıyormuşuz gibi.

bırakamıyorum... yaşamayı bırakabilirim ama seni bırakamıyorum. ikisi de aynı sonuçları doğuracakmış gibi hissediyorum. ah, sana bu kadar bağlanmamam gerektiğini kendi kendime tekrarladığım günleri hatırlıyorum. uzun zaman geçti, ha?

"seni" kelimesini kullanarak kastettiğim şeyleri anlayabiliyor musun? yanımda olmadığına göre bu vücudun ve onu tamamlayan ruhun değil. evimizde bıraktığın izlerden bahsediyorum. hiçbir şeye değişmeyeceğini bildiğim birlikte geçirdiğimiz her anın oluşturduğu duyguları somutlaştıran fotoğraflar, içlerinden biri zarar görse dünyaları ayağa kaldıracağın albümlerin, düşüncelerin, duyguların... ardında bıraktığın her parçandan bahsediyorum. ben de ardında kaldım, jimin. ben de mi senin bir parçanım? bu yüzden mi buradan ne kadar uzaklaşırsam uzaklaşayım hala senden kaçamayacakmışım gibi hissediyorum?

dün en sevdiğin mağazaya yani en sevdiğim mağazaya gittim. uğrak yerimiz olan defterler bölümünden bir defter seçtim. "güneş batıdan doğsa bile sana olan aşkım sonsuza kadar değişmeyecek."  defterin mavi renkli kapağında yazan cümle buydu. eğer bunları okuyorsan çoktan fark ettiğin gibi o defteri aldım ve sana yazıyorum. sen yanımda yokken geçirdiğim her saniyeyi buraya kazıyacağım sensiz tamamlanamadığımı, eksik olduğumu gör diye.

bugün ikinci gün. saat sabahın beşine geliyor ve ben yalnızım. yalvarırım geri dön... burada ol.