Unexpected Love

Chapter 2: Brother

"Papasok ka na?"

Tumango lang ako sa kapatid Kong nag kakape sa sala, seryoso lang siyang nakatingin saakin habang nag aayos ako ng shoulder bag na gamit ko.

"Medyo Malayo dito ang Lyceum di ba?" Tumango ako sakanya habang busy parin sa pag aayos ng mga gamit ko.

Sinulyapan ko muna ang kapatid ko na ngayon ay nakatuon na ang pansin sa balitang pinapanuod kaya pumasok ako sa kwarto ko para tingnan Ang sarili sa salamin sa aking tukador. I'm just wearing our university's red shirt and a high waisted pants, I wore the earrings that Kaye gave to me on my last birthday from a luxury brand and the last luxury handbag that I had is the one I'm using. I don't like backpacks, feeling ko ay ang Bata masyado tingnan.

"Take care." He said at tiningnan niya muli ako ng mariin bago ako ngumiti at tumango sakanya. "Wag na sanang dumaan ng pop up or dapitan, please lang." Natawa nalang ako habang naglalakad palabas ng studio apartment ko.

Hassle Ang buong biyahe ko papuntang eskwelahan, binabati ako ng mga nakaka kilala saakin at binabati ko rin sila pabalik, I also saw Kaye's Expensive car service sa labas ng school. I saw how her driver quickly went out of the car and opened the door for her. That's the life they thought I'm experiencing.

Nag dire-diretso lang si Kaye papasok ng entrance ng school, napa buntong hininga ako at nagpapasalamat na Hindi niya ako napansin. This is the second time I didn't booked an Uber rider or a taxi for myself na araw-araw kong ginagawa. Low na low na talaga ako sa budget ngayon and I'm so embarrassed!

"Hey Mica!" Bati ng ilang ka kilala ko na taga eskwelahang halos sampu o kinse minutos lamang na lakad Ang layo saamin gamit ang Palayaw na pinauso ni Kaye at Rana, Kaya karamihan sa circle of friends namin ay Mica Ang tawag saakin, short for MIna CAssandra.

"What's up?" Bati ko dito bago ako pumasok sa entrance ng school namin at nag swipe ng I.D ko.

Naging magaan lang Naman ang araw ko sa eskwelahan, nagyaya nanaman si Kaye at Rana na magpunta sa BGC mamayang dismissal Kaya ngayon ay nag iisip na ako ng alibi kung paano ako makakatanggi sakanila.

"Let's go, dun tayo sa Starbucks, I want some pastries kasi and may hangover pa ako last night." Si Rana at pinapaypayan Ang sarili. Ngumisi ako sakanya, halata nga sa muka niya dahil simula kaninang Umaga ay muka siyang sabog.

"Hala sorry babe I can't, 2 hours free time natin bago ang next na klase diba? Makikipag meet ako duon sa naka chat ko sa Omegle na taga La Salle, pogi tapos mayaman. Nanampal ata Yung nanay ng Isang milyon para layuan Yung anak niya." Ngumuso si Rana at tumango Kay Kaye bago binaling ang atensyon saakin habang naka Taas Ang Isang kilay na nag aabang ng isasagot ko sakanya.

"Uuwi ako saglit, umuwi si Kuya. He can't cook, kawawa naman baka magutom." I said. Kaye and Rana both widened their eyes at nasaakin na parehas Ang buong atensyon.

"Really? I thought he's a busy man. How come he went home?" Curious na tanong ni Kaye habang naka palumbaba sa harapan ko. "You have a own personal chef Naman for sure, ayaw ng kuya mo sa luto nun?" She added.

Nag kibit nalang ako ng balikat. Sabay sabay na kaming tatlo na lumabas, as always nag kalat na Ang mga estudyante sa kahabaan ng Muralla Street habang nag hahanap ng makakainan, habang ang iba ay sa canteen ng paaralan namin kumakain.

Una ng nagpaalam si Rana na nagmamadali na dahil maraming mga estudyante Mula sa paaralan namin at kabilang university ang pumasok duon sa Starbucks na sobrang lapit lang sa eskwelahan namin, kailangan niya na talagang mag madali dahil baka mawalan Siya ng mauupuan at for sure ay mahaba Ang pila.

"Saan kayo magkikita?" Tanong ko Kay Kaye na busy sa cellphone niya habang naka ngisi.

"Sa Bean Belt coffee, sama ka? Susunduin niya ako." She said while still smirking on her phone. Umiling lang ako sakanya. I was about to leave when she stopped me. "Wait lang samahan mo muna ako dito, I'm shy." She said. Natawa nalang ako sakanya at tumango while waiting for her Omegle boy.