Bittere tranen stromen over mijn wangen, in mijn mond en druppen op de grond. Ik doe geen moeite ze weg te vegen. Net zoals ik altijd doe. Hoe kan Alex zoveel in mij zien? Ik, die altijd opgeeft na het geprobeerd te hebben.
Waarom ik huil? Omdat ik mijzelf verlies. Verlies in het duister van mijn hart.
Alex? Waar ben je?
Een spiraal van twijfel en angst omringt me. Hoop is buiten bereik voor mij. Het is te laat.
Niet opgeven, Sofia. Hij zal bij je blijven.
Hij is er niet. Weg. Gevlucht van mij?
Stop, Sofia. Stop.
Waar is hij?
Alex? Waar ben je?
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
