Κεφάλαιο 10 •

762 77 15
                                    

Ο γιατρός μας πλησίασε και μας είπε ...
Γ - Θα ήθελα να σας πω πως θα πρέπει να καθίσετε. ....
Στο άκουσμα αυτής της πρότασης ήξερα πως αυτό που θα ακολουθήσει δεν θα ήταν καλό .
Καθίσαμε κάτω και περιμέναμε να μας πει τι έγινε ....
Γ - Η ασθενής δεν τα κατάφερε ....Κάναμε το καλύτερο μας αλλά το τραύμα ήταν πολύ βαθύ ....συλλυπητήρια.
Είπε και έφυγε . Μα πως μπορεί . Πως μπορεί να έρχεται και να λέει ένα 《συλλυπητήρια 》 και να φεύγει ;. Νομίζει πως έτσι θα απαλύνει τον πόνο που μόλις τώρα μας χάρισε ;.
Δεν άντεξα και έπεσα κάτω κρατώντας τα γόνατα μου . Η Ανδριάνα δεν σταμάτησε να κλαίει . Είχε μείνει παγωμένη στην θέση της αφήνοντας στα γυμνά μάγουλα της να κυλήσουν τα δάκρυα της απώλειας.
Σηκώθηκα πάνω με όση δύναμη μου είχε απομείνει και πήγα έξω από το δωμάτιο που ήταν η Κατερίνα. Την κοίταξα μέσα από το γυάλινο τζάμι και την είδα εκεί μόνη της ανυμλορη να κάνει κάτι . Το άψυχο σώμα της σε ένα κενό δωμάτιο .
Άρχισα να χτυπάω το τζάμι με όλη μου την δυναμη λέγοντας της να ξυπνήσει . Αλλά ήξερα πως δεν θα πάρω καμιά απάντηση. Ξαφνικά είδα την Ανδριάνα ακριβώς πίσω μου να προσπαθεί να με συγκρατήσει από το να σπάσω το τζάμι . Την φώναζα ..φώναζα το όνομα της ...ήθελα να την ακούσω για ακόμη μια φώτα να με παρακαλεί να πάμε σε συναυλία . Να την ακούσω να γελάει με τις γκάφες που κάναμε μαζί ....
Έφυγε ... την έχασα . Αγάπη μου με άφησες . Γιατί ; .
Αφού έμεινα κάτω στο πάτωμα με την Ανδριάνα να κλαίμε αγκαλιά μας πλησίασε ένας γιατρός .
Γ - Είστε συγγενείς της Νικολάου ;
Έ + Α - Ναι ...
Γ - Λυπάμαι πάρα πολύ ....θα ήθελα να σας πω όμως πω η Κατερίνα έκανε χρήση ναρκωτικών. Και αυτό την οδήγησε στον θάνατο . Και πάλι συλλυπητήρια.
Αφού έφυγε κοίταξα το κενό . Μα πως μπόρεσε . Ναρκωτικά; . Η Κατερίνα μου ; ......

Μετά από 1 χρόνο ......
Μετά τον θάνατο της Κατερίνας αποφάσισα να μείνω λίγο εδώ στην Ελλάδα. Ήθελα να θυμηθώ πως είναι να είσαι πίσω στο σπίτι ....
Κάπου κάπου πήγαινα στον τάφο της και της μιλούσα . Ήξερα πως ακόμα και αν δεν ήταν μαζί μου με άκουγε . Όταν πήγαινα να την δω έβρισκα ευκαιρία μα δω και τον τάφο των γονιών μου . Έμαθα να ζω τώρα πια με την απουσία τους και έτσι δεν στεναχωρήθηκα όταν πλησίασα τον τάφο .....
Έκοψα κάθε επικοινωνία με την Κορέα . Δεν ξέρω γιατί . Κάπου κάπου δεχόμουν κλίσεις από τα παιδιά (Exo ) αλλά ποτέ δεν το σηκωνα. Η Krystal με πήρε αρκετές φορές αλλά και πάλι .
Μόνο αυτός δεν με πήρε . Αλλά και πάλι δεν πειράζει καλό θα είναι να ξεχάσουμε ο ένας τον άλλον .
Θα τον ξεχάσω κάποια στιγμή. Και εκείνος ελπίζω να κάνει το ίδιο .

*******
Ήμουν μαζί με την Ανδριάνα σε μια καφετέρια και πίναμε τον καφέ μας . Μιλούσαμε για διάφορα θέματα . Μπορεί να ήταν 2 χρόνια μικρότερη μου αλλά την είχα σαν φίλη μου . Ήταν πολύ καλή παρέα .
Καθώς μιλούσαμε με ρώτησε κάτι ακάθεκτη εγώ πάγωσα ...
Α - Θα ξανά γυρίσεις πίσω στην Κορέα ;
Ε - Δεν ξέρω ....Ίσως !
Δεν της είπα ψέμματα . Αλήθεια δεν ήξερα τι να κάνω . Μου είχε λείψει η Κορέα και μάλιστα πολύ . Μου είχαν λείψει και τα παιδιά ....
Α - Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που η αδερφή μου έφυγε . Πρέπει να γυρίσεις πίσω . Εκεί είναι όλη σου η ζωή . Δεν μπορείς να την αφήνεις έτσι εύκολα .
Ε - Το ξέρω ...
Είπα και μείναμε για λίγο σιωπηλες. Τελειώσαμε με τους καφέδες μας πληρώσαμε και φύγαμε .
Μέναμε μαζί στο ίδιο σπίτι . Τα έξοδα τα πληρώναμε μισά μισά .
Οι γονείς ευτυχώς πριν φύγουν μου έφυγαν χρήματα για να τα βγάλω πέρα .
Αφού φτάσαμε σπίτι κάτσαμε είδαμε μια ταινία και φάγαμε έναν τεράστιο κουβά παγωτό φράουλα .
Έτσι μας πήρε ο ύπνος στον καναπέ .....
Το επόμενο πρωί ....
Αφού ξύπνησα κατά της 11:00 πλύθηκα βάφτηκα ελαφρά σχεδόν καθόλου και φόρεσα ⬇

Αφού ξύπνησα κατά της 11:00 πλύθηκα βάφτηκα ελαφρά σχεδόν καθόλου και φόρεσα ⬇

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Έφαγα δημητριακά με γάλα και είπα να κάνω μια βόλτα . Η Ανδριάνα θα πήγαινε κάπου . Δεν είπε που το σημείωμα που άφησε στο ψυγείο ....
Βγήκα έξω και άρχισα να περπατάω σε κάτι στενά της Θεσσαλονίκης. Ήταν τόσο όμορφα . Ήταν και ήρεμα . Έβλεπες τους ανθρώπους να περιμένουν το λεωφορείο στην στάση ....άλλοι να κρατάνε τα παιδιά τους από το χέρι και να περνάνε προσεκτικά τον δρόμο ....τα αυτοκίνητα να είναι σταματημενα πίσω από ένα κόκκινο φανάρι περιμένοντας να πάει πράσινο .....τα ζευγάρια να περπατάνε χεράκι χεράκι και να ζουν τον έρωτα τους . Απλά καθημερινά πράγματα . Αυτό μου άρεσε .....
Ξαφνικά νιώθω το κινητό μου να δονείται μέσα από την τσέπη του μπουφάν μου . Το σηκώνω και ακούω την Ανδριάνα.....
Α - Έλα τι μου κάνεις ;
Ε - Καλά εσύ ;
Α - Και εγώ καλά ....
Ε - Που είσαι ;
Ε - Εμμμ....λοιπόν θα στο πω με ωραίο τρόπο . Μας έκλεισα εισιτήρια για Κορέα .
Ε- Τι έκανες; ;;
Α - Σε αγαπώ ....
Θα την σκοτώσω αυτό ήταν . Δεν την γλυτώνεις έτσι και την πιάσω στα χέρια μου .....
Μα τι πήγε και έκανε ; . Είμαι στα αλήθεια έτοιμη να πάω πίσω ; ......

**********
Στρουμφακια; Χελλο!!!
Αυτό κεφάλαιο ήταν κάπως μικρό . Αλλά υπόσχομαι το επόμενο να είναι γεμάτο εκπλήξεις. Αυτά από έμενα ....
Γειά σας .. .❤❤


Let's fall in love Where stories live. Discover now