Her zaman ki gibi yine karanlık bir gece ve yine sessiz bir oda , içinde yalnız ben. Sessizlik içim de taht kurmuştu ve vücudum hareket edemiyordu. Rüzgârın esintisi sessizliği bozuyordu , içimde garip bir his var ama ne olduğunu bilmiyorum. Derken saatler hızla geçiyordu,gece artık kendini yavaş yavaş gizlemeye başlıyordu. Zamanın nasıl geçtiğini anlamak isterken uyuyakalmışım. Kapının tıklanmasıyla uyandım ve kapıyı tıklayan annemdi,benim bu halimle kadıncağız da yıpranmıştı bana belli ettirmemeye çalışsa da herhalinden belliydi.
Annem içinde bir umutla "anne kız birlikte alışveriş yapalım mı" diye sordu ben de"odam da bugün yalnız kalmak istiyorum" dedim. Annem yüzü asık bir şekilde odamdan çıktı.
