Хаа сайгүй хаврын урь орон цас хайлж нар сулхан элчээрээ төөнөнө. Хавар болж ахлах ангийн охид залуус сургуулиа төгслөө мөрөөдөлдөө нэг алхамаар ойртлоо хэмээн баярлан хүсэл тэмүүллээр дүүрэн нүдээр хорвоог харж хурдхан амраасай хэмээцгээнэ. Гэвч энэ олон хүн дунд ямарч гал цоггүй уйтгар гунигт автсан хархад л тэр их уйтгар гунигт нь уусан ормоор нүдтэй энэ нүднийнхэнэ доогуур гүн хөх зураас татсан нэгэн залуу хичээл амрах өдрийг ч тэр юуг ч тэр үл хайхрана. Энэ залууг Эр зоригтой байгаарай гэж бэлэгдэж эцэг эх нь Юнги гэх нэр өгсөн бөгөөд одоо ахлах сургуулийн төгсөх анги. Түүнд бусадтай адил ямарч хүсэл мөрөөдөл гэж үгүй. Магадгүй түүнд амьдрах итгэлч үгүй байх. Саяхан өөрийн хайрт гэр бүлээ зуурдаар алдаж хайртай хүнээч мөн адил бусдад алдсан тэрхэн агшин түүнд амьдрал өөрөөс нь нүүр буруулсан мэт санагдсан байх. Царайлаг сурлагатай баян од хөвгүүнд хэнээ янаагүйл охид хуйлрана. Баян айлын эрх хүү өөрийн гэсэн хүсэл зорилго мөрөөдөлчгүй зөвхөн зугаа цэнгэл хөөж явсаар нэг л өдөр эцэг эхчгүй ядуу өнчин болж хувирхад хайртай найз охин нь нүүр буруулж, эд баялагт нь шунаж тал засдаг анд гэх хүмүүс нь хоосорсонг дуулаад хог шороо шиг л үзнэ.
12 цаг болсонг элтгэх мэт нар дээрээс эд төөнөж эхлэнэ. Саравчны дор тамхи амандаа зуун хаяа хаяахан сорох энэ хүүг хүмүүс харан соёлгүйг нь гайхан харж ам амандаа муулахч хэнч түүний сэтгэлдэх тэр их зовлон , аньсыг нь даган урсах эр хүний ховорхон сувдан нулимсыг нь хэнч үл харна. Юнги тамхиа хэд хэд сорон толгойгоо салавчлан сууж байтал нэгэн цээлхэн цангинасан хоолойтой охин
...: Наад тамхиа хая чамд муу шдээ гэж хэлээд тамхийг нь гарнаас нь түргэхэн шиг аваад хаячихав.
Юнги уурлан: чамд ямар хаматай юм хэмээн дээшээ өнгийн харвал нарны туяанд гялалзах цагаан толигор арьс интоор мэт ягаахан хацар нимэгхэн улаан уруул гээд төгс гэмээр нэгэн охин гэмшсэн ч шинжгүй хээв нэг зогсож байв.
Тэр охин Юнги гийн хажууд суун гарт нь алимны төрлийн манго бариулав. Гарт нь бага зэрэг шүргэхэд яг л тогонд цохиулсан мэт болов.
...:*инээн* хэцүү байвал тамхи татаж биш амттай юм идэж сэтгэлээ зас. уйлж байгаагаач мартчихдаг юм.
Юнги: х.х.хэн уйлсан юм гээд яг л бага ангийн хүүхэд шиг ээрч түгдрэн нулимсаа арчаад үргэлжлүүлэн Зүгэр л нүдэнд юм орчихсон юм. Ер нь чамд ямар хаматай юм
...: дуугуй идээд үз гэв
Юнги ч яагаад ч юм үгэнд нь орон мангог идтэл үнэхээр салхын аргагүй амттай бөгөөд шүүслэг байв.Юнги мангогоо идэх тэр зууртаа бүхийл гуниг харууслаа умартах шиг болж түр сатаарав.
....:Намайг У Арам гэдэг.*инээх*
Арам ыг инээхэд Юнги гийн зүрх хүчтэй цохилон яагаад ч юм тэр охины гэнэн цайлган төрхөнд нь харц унагав.
Юнги: Мин Юнги
Арам:Таатай байна би танай шинэ хөрш
гэхэд Юнги гайхаж хоцров. Түүний гэрийн ойролцоо ийм хөөрхөн охин байхад яагаад анзаараагүй юм болоо гэж бодов. Тиймдээ энэ хэдэн сар түүнд хөөрхөн охин харах завдал өгсөн гэжүү.
Юнги: эхм чамд баярлалаа
Арам:Зүгээрдээ. ер нь надаа баярласан бол энэ юмнуудыг минь зөөлцхөд туслаач гэв.
Юнги ч зөвшөөрөн тортой зүйлсийг нь зөөж өгөөд гэртээ харив. Тэр бас л хөрвөөсөөр унтаж чадсангүй гэвч энэ удаад бусад үетэй хар дарж биш өдөр уулзсан тэр охинг бодсоноос болсон юм.
Маргааш өглөө хичээлдээ ирэн ширээгээ дэрлээд хэвтэж байтал багш орж ирэн шинэ охин шилжиж ирсэн гэж танилцуулав. Өндийн хартал Өчигдөрийн охин У Арам байв. Арам Юнгитой хамт суун тэр 2 хоорондоо дотносож Юнги ч хичээлээ таслах мөн хоцордгоо болив. Үе үе Арам аас спирт ний эхүүн үнэр үнэртдэгч ядаргаанаас болоод гэж байнга хэлдэг байв. Цаг хугацаа өнгөрсөөр Арам Юнгитой дотно байдаг байснаа болин зайгаа бага багаар бариж байгаа нь мэдрэгдэж байв.
