Resimdeki çiçekler kadar rengarenktim ben herşeye rağmen
Geçip giden onca hüznün yaşantılarına karşın. ..
Savruluyorum şimdi ordan oraya hangi yana gitsem düşündüğüm sen.
Bir umut bekliyorum bu ancak Mevladan.. Nereye savrulursam savrulayim senin rüzgarın her an yanında.Yine her zamanki gibi aklıma geldin boşluk bir zamanda... O kadar inanmıştım ki oysa nasıl kendimi kaptirmistim olanlara..
Yine ağlıyorum gözümden dökülen her yaşın bir degeri var çünkü hepsi senin için.
Adım adım ilerliyor zaman ve ben bir hengavenin içinde oradan oraya kosturuyorum iste ama aklımda kocaman SEN...Yüreğim kırık gönlüm kırık sana karşı yüzümde samimi bir parça gülümseme yok artık. Gel dedin de gelmedik mi? Kendimce ugrastigim çabalar hep boşanmış tek taraflı olmuyor bu işler sana gerçekten inanmıştım.Ama şuna gerceketen inandim ki ben sana fazla inandim...