Gece kara Mehtabı gizliyor yine bulutlar
Dilek ağacında asılı kalmış savruluyor umutlar
Yangın yerıyken içim,tenimi çatlatıyor soğuklar
Şöyle dur benden,sen acıyı ne bilirsin
Öğrendim sende gurur dağlarla yarışırmış
Her geçen gün sevgine zehr karışırmış
Aşık hiç bır darılıp bir barışırmıymış
Şöyle dur benden sen sevmeyi ne bilirsin
Tuttuğun yol, yol değil yanlışını gösterebilirim
Sabrım Yusuf dan,zorlarsan taşadabilirim
Düştüğüm kuyu olsan çıkmayıda bilirim
Şöyle dur benden,sen Züleyhalığı ne bilirsin
M A
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUZİ MAHŞER
PoetryKelimelerin yakıldığı,muhabbetin katlinin Vacip sayıldığı bir muhataplıkta şah damarından yakın olana sığınılarak verilir son nefes... Ve Sadakatla duruşa itibar yoktur Kisra nın sarayında,zindanlar yıkılır belki yarın Yakub'un gözyaşında.. Yusufa ö...
