Τι Κι Αν Δεν Ειμαστε Μονο....Φιλοι?

Kεφάλαιο 3

Το επόμενο πρωί

Σηκώθηκα και ετοιμάστηκα για την δουλειά.Κατα τη διάρκεια της μέρας σκεφτόμουν πως θα είναι το μεσημεριανό μου γεύμα με τον Εντ μου είχε λείψει πολύ!Ειδικά εκείνα τα σαχλά αστεία του!!!Περίμενα πολύ ώρα μεχρι να σχολάσω.Δουλεύω σε ένα μεσιτικό γραφείο ως γραμματέας στην μέση ου Λονδίνου.Σήμερα δεν είχε δουλεία και απλά βαριόμουν πάρα πολύ.Εκει που σκεφτόμουν το πως θα περάσει το μεσημέρι μου χτυπάει το τηλέφωνο.

-Παρακαλώ;

-Τι παρακαλείς μωρε!Είπες πως θα με έπερνες τηλέφωνο και δεν έκανες καν τον κόπο να μου στείλεις ένα μύνημα!

-Χαίρομαι και εγώ που σε ακούω Ειρηνη.Λοιπόν πως πάει εκεί στην Ελλάδα;

-Πολύ καλά αλλα χωρις εσένα ειναι......τι να σου πω χάλια!Γουρούνα έφυγες και με άφησες μόνη μου!

-Κολλητη να σου πετυχει!Είρηνη ξες πως χρεώνεσαι τωρα πολύ έτσι;

-Οχχ το ξέχασα καλα θα σε πάρω κάποια άλλη στιγμη γιατι είμαι στη δουλεια και το διάλειμμα μου τελειώνει!

-Οκ τα λέμε!

-Αντιο Βενετία μου!

ουφ πάει και αυτο την είχα ξεχάσει εντελώς με όλα αυτα που έγιναν αυτες τις μέρες.Βλέπω την ώρα πήγε 3 ωρα να πηγαίνω.Πέρασα απο το γραφελιο του διευθυντη μου οστε να τον αποχαιρετήσω και έφυγα βιαστικά για το.......μμμμμμμμμ........... φιλικό ραντεβού!Έφτασα στο σπίτι του και τον είδα να κάθεται και να με περιμένει στις σκάλες.

-Hi Εντ έτοιμος;

-Γεια σου και σε εσένα Βενετία!Πιο έτοιμος δεν γίνεται!

-Ωραία φύγαμε!

Μπήκε μέσα και ξεκινήσαμε!

-Τελικά Εντ που θα πάμε γιατί πεθαίνω της πείνας!

-Λοιπόν έχω να σου προτείνω ένα πολύ ωραίω μικρό εστιατόρειο λίγο πιο κάτω.

-Εχεις ξαναπάει εκεί;

-Ναι κανα δυο φορές!

-Οκ πάμε εκεί τότε!

Βρήκα κάπου να παρκάρω και πήγαμε στο μαγαζί.Παραγκείλαμε και περιμέναμε να έρθουν τα φαγητά!

-Βενετία;είπε κοιτάζοντας με με ένα βλέμμα που το ήξερα πολύ καλά!Ήταν το βλέμμα που λέει οτι 'ξες είμαι πολύ κομμάτια συναισθηματικά'

-Τι είναι Έντ;

-Να εχθές μετά την συνάντηση με την Εμμα απλά είμαι κάπως περίεργα!Την είδα και απλά δεν ήθελα να την ξαναδω είχα καταλάβει πως πια δεν την αγαπούσα.Και απλά θα ήθελα να σε ξανα ευχαριστησω που με βοήθησες να το ξεπεράσω όλο αυτο!

-Μην το συζητάς!Το μόνο πράγμα που θέλω για εσένα είναι να είσαι ευτυχισμενος.

-Χα οκ φτάνει τώρα η κουβέντα ώρα για φαγητό!!

Αφού είχα αναστατώσει όλο το μαγαζί με τις φωνές μας και τελειώσαμε το φαγητό είπαμε να πάμε από το διαμέρισμα που νοικιαζα να κάτσουμε στο μπαλκόνι και να αγναντευουμε το Λονδίνο.

Καθισαμε στο μπαλκόνι και έβαλα δυο ποτάκια έτσι για να έχουμε κάτι να πίνουμε.Πέρασε αρκετή ώρα ησυχίας μέχρι να πει κάποιος κάτι.

-Βενετία τι θα ελεγες να......συγκατοικίσουμε;Να δεν θα χρειάζεται να πληρώνεις το νοικι και θα είσαι με έναν φίλο.!!!

-Εεε Εντ κατσε λιγο το να μείνω μαζί σου για κάποιο καιρο δεν θα είναι εύκολο ξες.Θα πρεπει να κάνουμε πολλές υποχωρίσεις και δεν θα έχεις το προσωπικό σου περιβάλλον και απλά θα πρεπει να έχεις στο μυαλό σου οτι δεν θα είσαι αυτόνομος αλλό πια.

-Δηλαδή δεν θες;

-Όχι δεν είπα αυτό απλά δεν ξερω!Μάλλον προσπαθω να υπενθυμήσω στον εαυτό μου το πως είναι να συγκατοιεις με κάποιον.

-Ωραι λοιπόν τι λες;

-Σόρρυ Εντ αλλά δεν είναι απόφαση του 5λεπτου πρεπει να σκεφτώ την προτασή σου.

-Οκ πάρε όσο χρόνο θες απλά αν μπορεις πες το μου μέχρι την Τετάρτη να μην με κρατάς σε αγωνία!Εντάξει;

-Οκ θα το σκεφτώ!

Έτσι καθίσαμε να κοιτάμε το Λονδίνο απο μια άλλη οπτική γωνία τραγουδώντας με τον Έντ κάποιες από τιε επιτυχίες του.