Evet çok sabırsızdım acaba yeni evimiz nasıldı yeni arkadaşlarım olucakmıydı annemler süpriz diye söyleniyorlar ben meraktan uyuyamıyorum son iki gün kaldı ama nereye taşınacağımız hakkında bile bilgim yok derken karnımdan çıkan ses ile kendimi mutfakta buldum. Dolabı açtım ve annemin yaptığı nefis çikolatalı pastayı aldım ve bahçeye çıktım. Pastayı yedim ama hala uykum yoktu. Sabah erken kalkıp annemle beraber alışverişe çıkıcakmışız.En sevdiğim. Hangi kız sevmezki alışverişi...
-Kumsal kızım kahvaltı hazır hadi aşağı gel bebeğim.
-Tamam anne geliyorum.
Gözlerim kapalı banyoya ilerlerken başımı kapıya çarparak bağırdım. Babam korkmuş bir şekilde yukarı çıktığında ben çoktan kendime gelmiştim.
-İyimisin Kumsal ? Niye bağırdın o ses neydi?
-İyiyim baba birşeyim yok başımı kapıya vurdum sadece.
-Dikkat et biricik kızım benim hadi kahvaltıya beraber inelim.
Ben evin tek çocuğuyum. Annem ve babam bu yüzden bana zarar gelicek
diye çok korkarlar.Tabi bende onlara.
-Kumsal hadi yemeğini yediysen çıkalım bir tanem sana birkaç bikini alalım olurmu?
-Neden tatile mi gidiceğiz anneciğim?
-Hayır evimize Kumsal. Denize sıfır bir yalı.
-Peki nerede bu yalı?
-İZMİR
Gerçekten inanamıyorum. Ben o kadar çok mutlu oldum ki annem ile babamın boynuna sarıldığımda bir an nefes alamadıklarını farkettim.
Hemen odama çıktım mavi kot şortumu ve siyah askılı bir tişört
giydim. Kol çantamı da aldıktan sonra arabada bekleyen annemin yanına koşarak gittim.
Alışverişimizi yaptıktan sonra lokantaya girip birşeyler yedikten sonra yatağıma kendimi attım. O kadar çok yorulmuştum ki üstümü çıkartmadan uyuyakalmışım.
Sabah erkenden uyanıp annem ile babama kahvaktıları ben hazırladım ve gizlice odaya girip onları öperek uyandırdıktan sonra saatin 8 olduğunu duyduklarında aceleyle masaya oturmaları an meselesiydi. Uçağı kaçıracağız diye o kadar çok acele ediyorlardı ki...
Havaalanına gelmiştik.Son on dakike ile zor yetişmiştik. Herkes koltuklarına oturduklarında annem ile babam yan yana ben ise biraz arka taraflarda kalmıştım onlara çok uzaktım ama böylesi daha iyiydi. Telefonumu kapatıyım diye elime aldığım sırada yanımdaki koltuğa birinin oturduğunu fark ettim. Kafamı kaldırdığımda kalbim o kadar çok atmaya başladıki. Gerçekten ben neden böyle olduğumu bilmiyorum. Daha önce böyle bir duygu yaşamamıştım. Acaba ilk görüşte aşk mı dedim. Sonra içimdeki ses kızım sen daha 17 yaşındasın ne aşkı... Derken saçmaladığımı fark ettim ve biraz uyumam gerektiğini düşündim tam gözlerimi kapattğımda.
-Pardon bakarmısınız yanınızda kitap varmı?
Evet yanımda birkaç kitap vardı.Kitap okumayı çok sevdiğim için her zaman yanımda kesinlikle bulundururdum.
-Evet beyefendi buyrun.
-Çok teşekkür ederim. Bu arada ben Barış.
-Bende kumsal tanıştığıma memnun oldum.
Ve kitabı okumaya koyuldu...
Sanırım gelmiştik. Annem hadi kumsal gidiyoruz dedi ve bavullarımızı alıp giderken arkamdan Kumsal diye bağıran bir ses. Arkamı döndüğümde bana doğru yürüyen Barış. Kitap için teşekkür ederim çok sevdim aynısından bende alıcağım derken sözünü kestim bu benm sana hediyem olsun. Gerçekten çok sevdi. Teşekkür ederek uzaklaştı.
