genç kızın ölüme sürüklenişi

lise dönemi

Artık bende lise öğrencisi bir kızdım çok büyük hevesle ve nutlulukla okula gitmedim belki okula utandim belki birazda ama olsun gittim ve herşey iyi gibiydi sorun yoktu okulda tanıdığım ortaokul arkadaşlarım falan vardı yanlarına gittim hepsi deli gibi liseli oldum hevesi ben 1 yaş daha büyüdüm korkusu her çocuk ve genç gibi değildi ama bunu hicbirzmn dışarı tarafa belli etmedin 1 gün geçti 2 gün geçti yavaş yavaş okuldaki herkezle tanıştım benimle tanışmak isteyen oldu hatta lise 1 iken lise son sınıf öğrencileriyle bile daha iyi anlasabiliyordum herşey güzel di eve gitmek bile istemiyorum aslında evden çıkarken okula gidiyorum diye sabah erkenden kalkardim hazırlanır ilk ben giderdim yani ama okul çıkışı sık çaldığını duyduğumda içim burkulur isteksiz mustsuz bir şekilde çok yavaş düşüne düşüne eve yürürdum lise 1 ve 2.dönem gectik herşey iyi yolunda okulda bir sorun yok evde neredeyse her gün tartışma kavga olay neyse 2.dönem okula yeni atanan bir öğrenci geldi ilk geldiği gün yanına gittim hatta çok sevdim bizim sınıfa gelebilirsin eğer istersen arkadaşı da bizim sinifdaydi kardeşim dediği insan aslında benim de çok yakınımda ortak bir arkadaşımız vardı tanıştık falan gün geçtikçe daha çok samimi olduk neredeyse o olmazsa sanki hicbirseyin tadı tuzu yoktu evet bir ara ondan ayrı kalmayı denedim hatta arkadaşlarım söyledi bunu ama yapmadim yapamadım çünkü onsuz olamadım bir şekilde sürekli onunla olma isteği ona bakmak onu hissetmek gözlerini gülüşünü bekledim aslında benimle ilgilenmesini ve benimle çok fazla ilgileniyordu her konuda çok hoşuma gitmişti nasıl oldu kendimi nasıl orda buldum bilmiyorum ama bunun eski sevgilisi benim en yakın arkadaşım di ve beni ondan kiskaniyordu sürekli bu gün benimle kavga etti tartıştı falan ve çocukla beraber aniden gidip benim sevgilimsin dedim ama 1 haftalık sadece rol yapacaktık arkadaşıma ders vermek için ama nerden bilebilirim böyle olacak herkez tebrik ediyor bana çok yakın ve ilgili bende ona bakınca hep gülmek istiyorum içim kıpır kıpır ben ne ara öyle oldun ne ara bu kadar bağlandım bilmiyorum ve bir gün okul çıkışı beni eve bırakmak için yuruyorduk bizim evin önünde konuştuk vedalaştık ışte ben binaya girdim arkamdan geldi hemn ve gözlerime bir bakışı vardı ki anlatamam sen beni mi seviyorsun dedi bende sen beni seviyormusun önce şöyle dedim evet seviyorum bende seni seviyorum dedim sarıldım içimden geldiği gibi uzun süre sonra ve gerçekten sevdiğim birine sımsıkı sarılıp kokladim ya o saati dakikayı günü tarihi asla unutmam kalbime kazındı ikinci kez vedalaştık ama bu sefer sevgili olarak oldu ve ben eve mutlu gittim ilk defa eve mutlu gittim yarın gelmesini iple çektim uyuyamadim sadece onu düşündüm gözlerini saçlarını heleki mis gibi cennet kokusunu ve düşünürken uyuyakalmisim sabah olmuş ama ben alarm dan saatler önce uyanmisin daha iki saat var okul saatine hemn hazirlandim ve evden çıktım erkendi ama içim icime sığmıyor du ben remsen aşık olmuştum ya bekledim gelmesini gözüm ayırmadan geldiği yere baktım ve onu görünce sanki kalbim yerinden çıkacak sandım ya sanki bu mutluluk fazla gibiydi cennet yaşıyorum gibi geldi gülümsedi yanına gittim hemn günaydın falan nasılsın gözlerime bakıyordu ben gözlerimi ayiramiyordum zaten sonra derse girdik falan benim karşı sınıfında okuyordu oda her teneffüs yan yanayız el ele o kadar mutluydum ki yanında huzurlu kimseyi gözüm görmüyordu bütün gün yanında olmak istiyordum hep yan yanaydik kokusu hep benim le olsun istiyordum yanından bir saniye bile ayrılmak istemiyordum ama ailem diye bir kavram vardı ve benim hayatimi hep etkilerdi ama kötü anlamda bundada biraz öyle oldu ama olsun kimse için yapmadigim şeyleri yaptım hatta bir kız bir erkeğin kapısına gitmez her gün ben ve gün onun yanına giderdim yanında olmadığım zmblar çok ozlerdim tenefuste çıkınca bazen bile ondada ozlerdim onu çok seviyordum o derece yani günler geçti her gün her saniye hesaplıyorun o benim hayatim oldu yaşama sevincim oldu ama bazen kavga ediyorduk tartışıyorduk çok kıskanç bir yapısı vardı en ufak şeyi bile kıskanır aşırı derece de ama ben ondan hiç vazgeçmedim ayrıldık biz o çok gurulu biri haksız da olsa konuşmaz haa gülümser gözlerime bakar benim gel gibisinden ama o gelmez beni çağırır aşık oldum bir kere ve son kere kapısına gittm sabah bekledim çıkınca konustum hatta özür diledim birsürü şey yaptim benden gitmesini hiç istemiyordum çünkü benim ailem oydu arkadaşlarım kardeşim abim sevgilim eşim herşeyim oydu benim bu yüzden hep gurur ikinci planda kaldı benim için aşk daha önemli çünkü sevdalandiğim adam oydu sonuçta onun için arkadaşlarımdan vazgeçtim hayatımdan çıktılar evet benim sevmediği huylarim vardı ve evet çok haklıydı doguydu yanlış yaptım ben de onu uzdum kırdım ama o beni defalarca kırdı sözleriyle bana dediği yaşattığı şeylerle çok canım yandı ama benim tek gerçeğim oydu ben gerçekten aşık oldum ve toprağın altına bedenim gökyüzüne ruhum gidene kadar sadece onu sevecegim o belki bana inanmıyor beni umursamıyor ama rabbim yukarda insanlar etrafımda herşeyi görüyor yaşadığım şeyleri onu ne kadar çok sevdiğimi.