Ngayon,nakikita kita na may kasama kang iba na masaya ka sa kanya.
Nung ako ba ang nasa posisyon niya, naging masaya ka rin ba ?
Hindi lang ba puro lungkot at luha ang binigay ko sayo?
Alam ko naman talaga ang sagot sa tanong na yan eh.
Syempre hindi! Because I'm really a piece of sh*t na baliwalain lahat ng effort na binibigay mo just to save this relationship na kahit ikaw lang ang nage-effort
Just like you've said, "Two years is enough para sabihin ko sa sarili ko na maayos pa to at lalong magpakatanga na maayos ko pa to."
Ngayong nakikita kita sa kanya, hindi ko magawang kunin ka dahil alam naman natin sa simula at kahit pagbaliktad-balkitadin natin ang mundo:
Ako ang may mali.
Ako ang nanakit.
At ako ang nangbaliwala.
Pero Tang *na masakit rin pala.
Pwede bang ibalik na lang natin ang dati?
Pwede bang akin ka na lang ulit?
Pwede na ba kitang agawin sa kanya?
This feeling really strikes so hard,that i regret letting you go without doing any effort just for you to stay.
It is really true, "Na nasa huli ang pagsisi"
At iyon ang nararamdaman ko ngayon na wala ka na sa tabi ko.
