Behind Those Lens (Tentative Title)

Chapter 2

Stanley's office. Tuesday. 3pm. Makati.

It's been few days after the wedding he attended in Laguna and everything is back to normal. Nakamasid lamang si Stanley sa napakagandang view ng lungsod mula sa bintana ng kanyang opisina. Hindi mawala sa isip niya ang babaeng iyon.

"Hoy, bakit ka tulala ka diyan?" sita ni Dean, business partner niya.Hindi na rin niya namalayan ang pagpasok nito.

"Wala." Matipid niyang sagot, ni hindi niya tiningan ang kausap.

Naupo si Dean sofa. "Don't worry. Everything is still under control. Things are going smoothly as planned." Sabay kuha ng magazine sa harap nito, at nagbuklat ng mga pahina. Humarap si Stanley, malalim pa rin ang iniisip.

"You know, I really don't like this idea of joining that competition."

"Huwag ka nga. Both of us agreed, and it's either you or I will be picked. And guess what? It's you! Congratulations!"

"Hah! Siguro may kinalaman ka sa pagkakabunot ng pangalan ko ano?"

"Nope. It is called "destiny", bro."

"Destiny mong mukha mo! Hay, nakakainis naman." Napakamot na lamang siya ng ulo. "By the way, have you signed the papers I sent you? I need it tomorrow for the meeting."

"Yeah, ipabibigay ko na lamang kay Jo mamaya-Oh lala! It's her!"

"Who?"

"Yung partner mo sa Challenge. Wow, she's gorgeous, man, and oh, talented huh? A pro photographer she is." Sabay pakita ni Dean sa kanya ng picture ng babae mula sa isang pahina ng magazine na hawak nito. Napataas na lamang siya ng kilay. Dean is right. The lady is simple, yet a drop- dead gorgeous. He smiled silently.

"Yeah, right. She is." Nasabi na lamang ni Stanley at tumingin muli sa kanyang bintana. Si Dean naman ay patuloy na binasa ang article tungkol sa babaeng iyon mula sa magazine.

"Uh, bro, do you still have regrets on joining the competition? Just tell me, sagot na kita."

"Huh, back off, bro. Wala akong sinasabi ha. I will not quit. "

"I thought you didn't like the idea."

"I just don't like the idea, but I did not say I won't join."

"Oh, I see. Is it because of the lady?"

"Oh, cut it out Dean! I'll do this to save our company."

"Okay, fine. If you say so."

Perry's office. 4pm. Tuesday. Quezon City.

One hour to go at uwian na naman ng mga empleyado. Pero si Perry, wala pa yatang balak mag- ayos ng mga gamit. Sandamakmak na papel, brochures, at plans ang nasa desk niya, daig pa nito ang estudyanteng nagrereview para sa sampung exams na sabay- sabay na kukunin sa isang araw. Normal na kay Perry ang ganoong eksena, at gamay na gamay na niya ang proseso ng kanyang gawain. She is known to be the "multi-tasking lady boss" dahil kaya niyang ayusin ang mga iyon nang walang hassle. Lahat ng trabaho ay nagagawa niya sa kanyang opisina, at sigurado, malinis at maayos ang lahat. Para kay Perry, mahalaga ang oras at effort, ayaw niyang nagagahol siya sa kahit na anong bagay.

She is looking over her emails, when the telephone rang. Si Cherry ang tumawag.

"Hey, bessy. Kamusta?"Bati ni Cherry.

"Hey, I'm good bessy. Napatawag ka?"

"Ah yes. Pinatawag ako ng kuya mo sa'yo, may itatanong daw."