Ο ΣΥΜΜΑΘΗΤΗΣ ΜΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24

Εχει περασει μια εβδομαδα απο αυτο που εγινε με την Νικολλετα.

Δεν μπορω να πω οτι η κατασταση ειναι καλητερη η χειροτερη.

Η ξινη(ξερω εχω καιρο να απικαλεσω ετσι την Νικολλετα)δεν μου δινει καν σημασια!!!!!!

Δεν εχω καταλαβει αν αυτο ειναι καλο η κακο αλλα συντομα θα δειξει.

Καταταλα ολα μια χαρα. Με τον Παναγιωτη περναω καλυτερα απο ποτε.😁😁😁😁😁😁😁😁

Σημερα ειναι Παρασκευη βραδυ.

Ειμαι στο δωματιο μου και παιζω στον υπολογιστη,καθως περιμενω και ενα τηλεφωνημα απο το αγορι μου.

Τελως παντων,καθομουν και επαιζα ετσι ωραια οταν συνηδητοποιησα οτι εχω ξεχασει τα ακουστικα μου στο αλλο δωματιο.

Τωρα θα μου  πειτε πως βρεθηκαν εκει.

Απλουστατο,οταν λειπει η Νικολλετα και ειμαι σπιτι συνηθιζω να πηγαινω στο δωματιο και να ακουω μουσικη.

Θα τα παρατησα εκει χθες το βραδυ οπου η αχωνευτη ειχε μεινει σε μια φιλη της.

Τεσπα αλλα τωρα?
Ποιος παει  εκει?Δυστηχως  ΕΓΩ!!!😭😭😭😭😭

Οκ......το θεμα μου δεν ειναι οτι βαριεμαι αλλα το γεγονος οτι εκει ειναι η Νικολλετα.

Καλα παω εγω και το πολυ πολυ να με αγνοησει οπως τις αλλλες φορες.

Ετσι φευγω απο το δωματιο και παω προς το δωματιο της.

Προς μεγαλη μου εκπληξη η πορτα ηταν μισανοιχτη και ακουγα ενα περιεργο ηχο,σαν κλαψουρισμα.

Σπρωχνω την πορτα και την βλεπω να καθεται στην καρεκλα και να κλαιει.

-Κλαις?την ρωταω
-Να μην σε νοιαζει.μου λεει σκουπιζοντας τα δακρυα της.

"Ναι καλα"σκεφτομαι απο μεσα μου.

Μπορει να μην την συμπαθω αλλα αυτο δεν σημαινω οτι μου αρεσει να την βλεπω στεναχωρημενη.

-Οκ.λεω και καθομαι διπλα της
-Τι κα...νει...ς εδω...????καταφερνει να μου πει τραυλιζοντας.
-Τιποτα. Εγω?Τα ακουστικα  μου ψαχνω.λεω και τον παιρνω απο το γραφειο της.
-Ωραια.
-Θα μου πεις τι εχει?
-Εσενα τι σε νοιαζει?με ρωτα ρουφωντας την μυτη της.
-Επειδη δεν σε χωνευω δεν σημαινει οτι μου αρεσει να σε βλεπω σε αυτα τα χαλια.
-Και να σου πω,δεν θα καταλαβεις.
-Πως το ξερεις?
-Εσυ δεν εχεις τετοια θεματα με αυτα που εχω εγω.
-Τι???την ρωταω ξαφνιασμενα.