Never Alone Ft. One Direction

1~ somtimes you need to be hard.

kath

Ik loop door de buitenwijken van London, een normaal meisje van mijn leeftijd zou niet eens durven om hier rond dit tijdstip te komen, maar ik ben ook niet echt normaal.. ik loop rustig verder als iemand mijn naam begint te roepen.'Kath! Kath!' Ik draai me om en zie een gestalte. Omdat het zo donker is kan ik de persoon niet zien. De persoon komt langzaam op me af lopen en als hij in het licht van een lantaarnpaal gaat staan zie ik het, ik herken hem gelijk. Ik klem mijn kaken op elkaar. 'Blake' ik spreek zijn naam met haat uit. 'Het was erg lief om te zien hoe je je lieve vriendje wou helpen' zegt hij met een grijns. ik weet precies waar hij het over heeft. Een paar dagen geleden heeft hij mijn beste vriend Lucas in elkaar geslagen. Ik probeerde hem nog te helpen maar ik werd weggetrokken Door twee vrienden van Blake. Uiteindelijk moest Lucas met spoed naar het ziekenhuis. Ik was er kapot van, alles was mijn schuld. Alle woede van de laatste paar dagen komt in me op. Ik loop naar Blake en sla hem hard in zijn gezicht. even lijkt hij verrast door mijn actief maar hij herstelt zich snel en geeft mijn een klap op mijn kaak. 'Dat had je nooit moeten doen' sis ik Door mijn tanden en hij kijkt me spottend aan wat mij nog bozer maakt. ik geef hem een knietje in zijn maag en hij krimpt ineen van de pijn. ik ga op hem zitten en ik hef mijn hand op. Even heb ik een gevoel van medelijden maar ik schud het al snel van me af geen emoties kath spreek ik mezelf toe. 'Lights out, little boy' zeg ik grijnzend. Ik geef hem een harde klap tegen zijn hoofd. Hij zakt in elkaar en zijn ogen vallen dicht. Ik til hem op en leg hem op een vervallen bankje langs de straat. 'Sorry' fluister ik zacht en loop weg.

Heeyy cupcakes, dit is het eerste hoofdstuk van mijn nieuwe boek, i hope you enjoyed ❤

Kuss maureen🙈