şimdi sesizce etrafa bakan ama olanları anlamayan ben bir kamyonun içindeyim ama ne olduğunu hiç anımsamıyorum bu kadar sadece.hatirliylıyorumm meğer evimizi konya ya getirmişiz peki onceden nerde yaşiyorduk? ... Bunun cevabıni 7 yaşimda oğrendim keğer Van ın soğundan kaçıp buraya geldmişiz o zaman sadece 2 yaş buyuk bir ablam vardı iyi anlaşırdık ben onun küçüklüğune dahil hic birsey hatirlamiyorum.Yanlızca dayim beni bir torbaya koyup goturduğunde benim arkamdan ağlqmasını anımsıyorum başka hiç birsey ama hiç aklımda dahi değil konya nın( bir deyişle kuş uçmaz kervan geçmez bir mahllesiydi ). Annemden öğreniyorum hiç ev yok. Her yer çamurlûymüş bu kadar öğreniyorum yanlız ama canım bu mahallde cok fazla sıkılıyordu o zaman. 6 yaşındqydım okula kayıt olmaya gittim ama almqdılar küçük olduğum için o zaman cok kişi taşınmıstı konya ya hepside Van dan gelmşti arkadaşım Derya vardı o okula gidiyordu ama okuldan surekli erken ve ağlayarak. Gelirdi ben ne için ağladığını bilmiyordum ama meğerse öğretmen surekli ona kızdığı icinmiş oysa ben okula gitmek için can atiyordum.Ablam da okula gidiyordu mahllede yanliz ben Zeynep vardık Zeynep bizim evin arkasında yaşardı bide abisi Recep vardı Ablamla oyun oynar camurdan araba ev yapardı ama ben ve Zeynep i oynatmazlardı ama Recep baya iyi yapardı becerikliydi araba yapma konusunda ... Bizde Zeynep le o okula giderken. Oynar ve kırarđık Derya da okuldan kaçar gelir oynardi kırdımız araba yı Recep görmesin diye saklardık.Ama geldiğinde fark eder ve zeynep i döverdi.Okul bizim mahllede yoktu yüruyerek taaa baya fazla yururduk o kadar yorulmuş gelirdik yemeğe zaman dahi kalmazdı Ama artık okula başladim gerçekten Derya yı anliyordum neden kaçtığını anladim .. Zeynep 'vardi ama farklı sınıflara. Gidiyorduk sıkılıyordum cok .... cokkk
bende mi kacsam ama ev cok uzak cok herkes sinifta arkadas olmus ben sadece arka sirada oturmus etrafa bakiyordum zaman nasil gectigini bilmiyordum okul bitti o uzun yolu nasil ilerlecigimizi dusunuyordum .ama konusarak her turlü geciyordu o uzun yolculuktan o kadar yoruluyoruz ki o kadar acikıyoruz ki yemek aradigimiz gunler dahi oldu ama bu arayışımız bır evde bittiyordu. kapiyi Zeynep 'le calıyor kadın acar bize domates ve ekmek verirdi domatesler o kadar guzeldi ki bittmesini asla istemezdik ama bitti işte....yolun yarisini bittiriş bir petrolun õnundeki koca igde ağcının altinda dinlenirdik bittmeyen yol git gide uzuyormuydu ne ....Sonunda eve gelirdik bir sürahi suyu nasıl bittirdigimi inanin hiç farkina varmadım. Yemeğe başlar asla kalmazdim o kadar açtim .Ödevlere gelince yorgunluktan yapamiyordum yatip uyuyordum anlayacağınız bunların hepsi okumak içindi yine yorucu yol baslardı 6.00 da uykulu uykulu saclarimi asla taramazdim hafta sonu taradim 5 gün okula oyle giderdim arkadaşlarim süslü tokalar takar saçlarini õrgu yapar gelirdi bende sadece bakardim bu tam 4 yıl surdu . gel zaman git zaman Herşeyin farkina varmiş zaman resmen beni buyutmuştü birgun yola yine koyulmuş okul yolunu tutmuştuk o kadar fazla yağmur yağmisti ki yeni aldiğim danteli çoraplarim camurdan resmen gorunmuyordu çok ağaladim çok ablam bir adımda beni teselli ettmeye calişsada ben o bem beyez çoraplarimi istiyordum okula gittğimde ders başlamisti kapıyı çaldim ve iceri girdiğimde bütün sınıf hep birlikte gülüyordu neden acaba niye ......õğretmen acır gõzlerle baktı beni süzdü ve yerine geç dedi o gun o kadar utandim ki yanaklarım kıp kırmızı olmuştu . zil ćaldığında kaşup lavaboya temizlemeye calıtim ama berbat bir halle geldi aynaya bakamıyordum saçlarım rezaletti dağılmiş saçlarimı toplamaya çalışırken eskimiş lastik kopu verdi .Ağladim annemi çardim ama sesimi duymuyordu. eve gittmeye karar verdim ve ablama sõylemeden o kadar yolu başladım yürümeye .yürü yürü bittmiyordu kesin sõylemislerdi ablama gittiğimi .ağlaya ağlaya geldim ana yola o kadar araba vardi ki bana korna calip duruyordu neden ama õnlerinede geçmedim ki ben neden korkuyordum kızarmış yuzüm bembeyaz oldu ve bir araba durdu karşima 4 kişi 2 kadin ve 2 adam gel seni evine gõtürim dedi iyi niyetli bulup o arabaya bindim ......Kadin bana --seni taniyorum merak ettme dedi ve neden ağladıgimi sordu korkuyordum yoldan sapan araba beni korkutuyordu peki biz nereye gidiyorduk nereye ........
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yaldan saplayan araba bizim mahlleye gilmiyordu kadın bana bakıp karşısındaki kadina fısıl fısıl birseyler sõyluyor bu beni daha fazla korkutuyordu...
