"Ειπες ναι" ρωτησε η ζωη με ενα χαμογελο ως τα αυτια αυτη γιατι χαιρεται;
"Δεν μπορουσα να κανω και αλλιως" ψελισα και η ζωη χαμογελασε μπαινοτας στην αυλη του σχολειου
"Και ο αλεξ τι ειπε" ειπε η ζωη με ενα πονηρο χαμογελο
"Ειναι αλεξης και δεν το ξερει ακομα" ειπα εκνευρισμενη
Flashback
"Φυσικα μπορουμε να προσπαθησουμε γιωργο" ειπα και χαμογελασε φιλωντας το μετωπο μου
"Λοιπον θα το πουμε στον αλεξη" ρωτησε και εγνεψα αρνητικα αν καποιος ΔΕΝ πρεπει να το μαθει αυτος ειναι ο αλεξης σιγουρα θα θυμωσει
End of flashback
"Μωρο μου" ακουσα μια φωνη και δυο χερια να τυλιγονται γυρω απο την μεση μου
"Γιωργο οχι εδω μπορει να μας δει καποιος" ειπα και κατσουφιασε αλλα τελικα εγνεψε
"Λοιπον θα κατσεις διπλα μου για να μου τα γραφεις" ειπε δειχνοντας το χερι του που ηταν στον γυψο
"φυσικα" ειπα και χαμογελασε.
{***}
Επληνα τα χερια μου αρχιζοντας να βγαινω απο τις τουαλετες οταν ενα χερι με ξανα εβαλε μεσα
"Τον ακουσα" ειπε μια φωνη ακουμπωντας με στον τοιχο ειδα τον αλεξη που τωρα τα πανεμορφα ματακια του ηταν κοκκινα
"Δεν καταλαβενω για πιο πραγμα μιλας ασε με να φυγω" ειπα αλλα χτυπησε το χερι του στον τοιχο διπλα μου κρατωντας με ακομα πιο γερα
"Γαμω την πουτανα μου μην κανεις πως δεν καταλαβενεις τον ακουσα ακουσα τον αδελφο μου να σε λεει μωρο του" ειπε ο αλεξης θυμωμενος κοιτωντας με ματια που πετουν σπιθες
"Καποιο λαθος θα κανεις" ειπα προσπαθωντας να απομακρυνθω
"Γιατι γιατι ειναι καλυτερος απο μενα πιο ομορφος τι τι εχει αυτος που δεν εχω εγω" ειπε και η φωνη του εσπασε
"Αλεξη απλα πληγωθηκε ο εγωισμος σου ασε με να φυγω" ειπα αλλα με κολλησε περισσοτερο στον τοιχο
"Ωω οχι αυτη τη φορα μωρο μου αυτη τη φορα δεν ειναι εγωισμος" ειπε και πριν καταλαβω τι ενοει φιλιομασταν παθιασμενα στις γυναικειες τουαλετες.
YOU ARE READING
My Step Brother{D.T}
FanfictionΟλα ηταν τελεια στην ζωη μου μεχρι που ηρθαν αυτοι βασικα ο κυριος χρηστος και ο γιωργος ειναι πολυ καλη αλλα ο αλεξης ο "αδελφος" μου μου κανει την ζωη κολαση Ας το παρουμαι απο την αρχη με λενε αρια ειμαι 16 χρονων και εχω δυο καινουργιους αδελφου...
