Soonyoung's PoV
I woke up with a start. Because of my stupid alarm clock. Alam ko di ko naman to sinet kasi wala na namang pasok.
"*yawn.* Anong oras na ba?" Tanong ko sa sarili ko dahil naalala kong wala na pala siya.
"Late na tayo kaya tumayo ka na dyan" sabi niya. Napatingin ako sa direksyon niya at nagulat ako ng makita ko siya.
"Ji-Jihoon"sabi ko na medyo nanlaki ang nga mata. (Beh di na lalaki mata mo beh)
"Oo ano, bat parang nakakita ka ng multo." Sagot niya sakin na nakakunot ang noo niya.
"Pero pat-"hindi natuloy yung sasabihin ko ng bigla na lng lumiwanag at para bang tumigil ang oras.
Ng makapag adjust na ang mga mata ko sa liwanag eh may isang lalake akong nakita.
"Hi Soonyoung!"
"Pano mo ko kilala?"tanong ko sa lalakeng to.
"That's not important. I know marami kang tanong, kaya naman nandito ako para sagutin yung mga yon."
"Uh... oo ano bang nangyayari" tanong ko sa kanya.
"Ako si TIME. Ibinalik kita sa past, oo buhay siya dito. Gusto mong itama ang mga mali mo diba. Pwes eto na yung chance mo. Pero paalalahanan lng kita na eto lng ang chance na ibibigay ko sayo, isa lng no extensions dahil babayaran mo na yung pangalawa."
"Anong babayaran?" Tanong ko sa kanya kasi na curious ako eh.
"Kung hihingi ka pa ng isa pang redo pag di ka nag tagumpay mamatay ka. Pero pag nagtagumpay ka well edi masaya"
"Pero I hav-" pinutol niya yung sinabi ko.
"Aalis na pala ko may pupuntahan pako. Cge good luck na lang sayo Hoshi"
YOU ARE READING
Auto Correct (SOONHOON)
Short Story"Patawarin mo sana ko, kasalanan ko kung bakit wala ka na ngayon." "Gusto ko sanang magsorry sayo. Gusto ko sanang itama lahat ng maling nagawa ko." "Sana kung maibabalik ko lng ang nakaraan, siguro hindi nangyari sayo yun edi sana nandito ka pa. Ka...
